แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1442

“ใครน่ะ！” หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆหันหน้ามองไปด้วยความตกใจและโกรธ

เฉินโม่ที่ยืนเงียบๆในกลางอากาศ มังกรตัวน้อยสีแดงเพลิงขนาดสามฟุตกำลังบินวนรอบตัวเขา และร่อนขึ้นร่อนลงอย่างมีความสุข

เอียนชิงเฉิงมองร่างที่อยู่กลางอากาศ น้ำตาก็หายไปจากดวงตาเลย

“ในที่สุด………ก็ออกมาแล้ว!”

เฉินซงจื่อที่ล้มอยู่บนพื้น มองเฉินโม่ที่ลอยอยู่กลางอากาศ ใบหน้ามีรอยยิ้มที่ปลาบปลื้มใจ

“แกคือ……เฉินไต้ซือ!” หลินว่านเหนียนมองเฉินโม่ แล้วถามอย่างสงสัย

เฉินโม่สีหน้าราบเรียบ แต่น้ำเสียงนั้นกลับเย็นถึงกระดูก “พวกแกต้องการฆ่าฉันไม่ใช่เหรอ หรือว่าแม้แต่ฉันก็ยังไม่รู้จัก？”

หลินว่านเหนียนมองสำรวจเฉินโม่ ในใจหวาดระแวงและสงสัย “ช่างน่าแปลกจริงๆ ทำไมฉันมองไม่ออกพลังบำเพ็ญของไอ้หนุ่มคนนี้? เขาใช้เคล็ดลับอะไร หรือว่ามันเป็นเพราะของล้ำค่าที่ได้มาจากในจวนน้ำแข็ง?”

ในแววตาของหลินว่านเหนียนก็เผยให้เห็นถึงความร้อนในทันที

“เฉินไต้ซือ ส่งของที่แกได้จากจวนน้ำแข็งออกมา เราจะพิจารณาไว้ชีวิตแก！” หลินว่านเหนียนพูดอย่างเย็นชา ราวกับว่ากำลังสั่งการลูกน้อง

เฉินโม่จ้องมองทุกคนอย่างเย็นชา แล้วกล่าว “อยากจะแย่งของของฉัน ต้องดูว่าพวกแกมีคุณสมบัตินั้นหรือเปล่า”

หลินว่านเหนียนยิ้มเยาะ “ฉันอยากจะลองมากเลย”

“งั้นก็มาเลย” เฉินโม่จ้องมองเขา สีหน้าราบเรียบ

“ได้!”หลินว่านเหนียนสีหน้าเคร่งขรึม และเขาชี้ดาบยาวของเขาขึ้นไปบนท้องฟ้าในแนวเฉียง และใช้ทักษะที่ทรงพลังที่สุด “กระบี่คงคา！”

พลังงานกระบี่แผ่ไปทั่วทุกสารทิศ เหมือนกับกาแล็กซีที่หมุนกลับ และพลังของมันก็ไม่มีใครเทียบได้

เฉินโม่ยังคงไม่ขยับร่าง มองดูกระบี่ที่เคลื่อนเข้ามาเหมือนสายฟ้า

พริบตาเดียว เฉินโม่ก็ไปปรากฏตัวตรงด้านหลังของหลินว่านเหนียน ไม่มีใครมองเห็นว่าเฉินโม่ขยับตัวไปเมื่อไหร่

แสงสีทองสว่างวาบ และหัวของหลินว่านเหนียนก็หลุดออกจากบ่าไปทันที

ชั้นเก้าแดนรวมพลัง น่ากลัวมาก！

“อ้า！”

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่เหลือ มองไปยังบนท้องฟ้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ