แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1447

ได้ฟังคำพูดของเฉินเยว่แล้ว เฉินกั๋วเหลียงยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่ “มิน่าล่ะพวกแกถึงได้กล้าฆ่าคนและแย่งสำนักของคนอื่นในเวลากลางวันแสกๆ ที่แท้ก็เป็นพวกไม่มีขื่อมีแป วันนี้ฉันจะเป็นตัวแทนของหัวเซี่ย ลงโทษพวกแกเอง！”

“ไอ้แก่เอ๊ย ดูเหมือนแกเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ！” ชายหนุ่มชุดขาวพูดอย่างขุ่นเคือง “ลุยเลย!”

“ครับ!”

นักบู๊สิบกว่าคนก็กระโจนเข้าไปในทันที ได้ล้อมรอบเฉินกั๋วเหลียงเอาไว้

“คุณปู่รอง ระวังตัวด้วย!” เฉินเยว่พูดอย่างเป็นห่วง

“เยว่เอ๋อร์ เธอติดตามปู่เอาไว้นะ ดูสิว่าวันนี้ฉันจะสั่งสอนพวกคนโอหังนี่ยังไง!” เฉินกั๋วเหลียงตะโกนพูดอย่างขุ่นเคือง

เฉินกั๋วเหลียงต่อสู้เป็นครั้งแรก อดไม่ได้ที่จะลนลานเล็กน้อย แต่ความโกรธของเขาได้เจือจางความกลัวในใจของเฉินกัวเหลียงไปมาก

“ฆ่าพวกมัน!” คุณชายของตระกูลหยู หยูจุนโม่คำรามเสียงดัง

“ลุย!”

นักบู๊สิบกว่าคนลุยไปข้างหน้า พุ่งโจมตีเฉินกั๋วเหลียงกับเฉินเยว่

นักบู๊เหล่านี้ล้วนเป็นนักบู๊แดนใน มีสองสามคนที่เป็นแดนในชั้นสูงสุด หากตอนที่เฉินกั๋วเหลียงเพิ่งมาถึง แล้วถูกคนมากขนาดนี้โจมตี บางทีอาจจะทำอะไรไม่ถูก

แต่ยังดีที่ได้ลองเชิงฝีมือกับสามคนนั้นก่อนแล้ว เฉินกั๋วเหลียงถือว่ามีประสบการณ์จริงแล้วบ้าง ตอนที่ต่อสู้กับคนพวกนี้ จึงผ่อนคลายไปไม่น้อย

ปรมาจารย์กับแดนใน แม้จะห่างชั้นกันแค่แดนเดียว แต่พลังนั้นห่างกันเหมือนฟ้ากับดิน แม้ว่าเฉินกั๋วเหลียงจะขาดประสบการณ์การต่อสู้จริง แต่ก็ไม่ใช่คนที่นักบู๊แดนในจะสามารถเอาชนะได้

ในไม่ช้า นักบู๊พวกนี้ก็ถูกเฉินกั๋วเหลียงทำร้ายจนล้มอยู่บนพื้น นอนอยู่บนพื้นและร้องอย่างโหยหวน