แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1448

หยูจุนโม่เงยหน้าหัวเราะ “ฮ่าๆ ไอ้แก่เอ๊ย แกคิดว่าที่นี่เป็นบ้านของแกเหรอ? อยากมาก็มา อยากไปก็ไป ในเมื่อแกแพ้แล้ว ก็ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่เถอะ！”

เฉินเยว่เห็นหยูจุนโม่ที่มีเจตนาจะฆ่าคน ก็รีบดึงตัวเฉินกั๋วเหลียงที่เฉื่อยชาเล็กน้อยไปทันที ปากอย่างพูดอย่างรีบร้อน “คุณปู่รอง รีบไปกันเถอะ！”

เฉินกั๋วเหลียงตอบสนองช้าเล็กน้อย อย่างไรก็ตามก็เข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าแล้ว รู้ว่าหยูจุนโม่อยากจะฆ่าเขา

ในขณะนั้น เฉินกั๋วเหลียงไม่กล้าชะล่าใจ พลิกมาเป็นฝ่ายพาเฉินเยว่หนีไปในทันที

ขณะที่หนี คุณท่านเฉินยังบ่นไปด้วย “ไอ้พวกคนของโลกบู๊โบราณช่างเกินไปจริงๆ ฉันไม่ได้ฆ่าพวกเขาเลยแม้แต่คนเดียว เขากลับคิดจะฆ่าฉัน ช่างไร้เหตุผลสิ่งดี！”

เฉินเยว่ที่ฟังอยู่ขาก็ซวนเซ หัวเกือบทิ่มไปกับพื้น เฉินเยว่ได้ตัดสินใจแล้ว หลังจากที่กลับไปแล้วไม่ว่ายังไงเธอก็จะอธิบายทัศนคติของโลกบู๊โบราณให้คุณท่านเฉินเข้าใจ

หยูจุนโม่ไล่ตามมาสักพัก แต่เฉินกั๋วเหลียงยังคงมีพลังที่จะต่อสู้ ระหว่างที่ไล่ตามเขาได้โจมตีโดนเฉินกั๋วเหลียงไปหนึ่งหมัด แต่เฉินกั๋วเหลียงก็ยังคงหนีไปได้

หยูจุนโม่ไม่ได้ไล่ตามอีกต่อไป เขากลัวว่าเฉินกั๋วเหลียงจะมีคนช่วยเหลือ

มองเฉินกั๋วเหลียงทั้งสองที่โกยแน่บ สีหน้าของหยูจุนโม่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ถ้าหากไม่ใช่เพราะพวกผู้อาวุโสกลับไปส่งข่าว วันนี้พวกแกไม่มีทางหนีไปได้อย่างแน่นอน！”

เฉินกั๋วเหลียงที่หนีกลับมาที่ตระกูลเฉิน กระอักเลือกตรงหน้าประตูโดยตรง

เฉินเยว่ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหม่าพยุงเฉินกั๋วเหลียงเอาไว้ ถามอย่างตกใจ “คุณปู่รองเป็นไรมากหรือเปล่า？”

เฉินกั๋วเหลียงโบกมือ แล้วพูด “ปู่ไม่เป็นไร ก็แค่ถูกไอ้หนุ่มนั่นชกไปหนึ่งที ลมปราณเลยแปรปรวนเล็กน้อย บวกกับที่เราวิ่งหนีมาตลอดทาง กระอักเลือกออกมากลับรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย”

“เออ ไอ้หนุ่มนั้นไม่ได้ตามมาใช่มั้ย?”

เฉินเยว่กล่าว “คุณปู่รองวางใจเถอะ เขาไม่ได้ตามมา!”

เอียนชิงเฉิงโค้งคำนับกล่าว “ค่ะ!”

“ช่วงเวลาที่ฉันไม่อยู่ เธออยู่ที่นี่ไปก่อน ค่ายกลคงรากฉันได้ซ่อมมันกลับคืนมาแล้ว ต่อให้มีคนบุกมาอีกครั้ง ก็ไม่สามารถทำลายค่ายกลนี้ได้ง่ายๆอีก”

“อีกอย่างจากการต่อสู้ครั้งนี้ มันกลับเป็นเรื่องดีต่อพลังบำเพ็ญของพวกเธอ ตอนนี้เธอกับเฉินซงจื่อล้วนได้ถึงแดนเทพแล้ว ตอนนี้ฉันจะถ่ายทอดวิชาอีกฉบับให้เธอ ยังมีของเฉินซงจื่ออีกฉบับ เมื่อเขาฟื้นแล้วก็ส่งมอบให้เขา”

พูดจบ เฉินโม่ก็ชี้ไปยังหน้าที่ผ่องใสของเอียนชิงเฉิง

วิชาพลังบำเพ็ญที่แท้จริงสองฉบับ ก็เข้าไปสู่สมองของเอียนชิงเฉิง

เหมือนจะรับรู้ได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งของวิชาที่เฉินโม่เพิ่งถ่ายทอดให้เมื่อกี้ เอียนชิงเฉิงตื่นเต้นอย่างมาก “คุกเข่าคำนับเฉินโม่ ขอบคุณอาจารย์！”

“ไม่เป็นไร มันเป็นสิ่งที่พวกเธอสมควรได้รับ” เฉินโม่พูดอย่างปราบปลื้มใจ