แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1477

แต่ว่า เสียงหัวเราะที่เยาะเย้ยได้ดังก้องไปทั่ว ท้องฟ้าหนึ่งเส้น

“พวกคุณอย่าเพิ่งดีใจไป กับการโจมตีแค่นี้ ทำอะไรผมไม่ได้หรอก” 

ผู้นำตระกูลฉางตกใจ “มัน รู้ด้วยว่าเราคิดอะไร! มันเป็นไปได้ยังไง!” 

“แย่แล้ว ผู้นำตระกูลรีบดูนั่น!” ผู้อาวุโสแดนเทพคนหนึ่งของตระกูลฉางมองไปที่ค่ายกลแล้วอุทานออกมา

พอผู้นำตระกูลฉางหันไปมอง เฉินโม่กลับลอยอยู่บนผิวน้ำ มีเกราะแสงสีทองปกคลุมอยู่รอบตัวและกำลังเดินไปบนผิวน้ำอย่างสลายใจ

“นี่มัน……” ผู้นำตระกูลฉางตะลึง ในค่ายกลห้าธาตุ เดิมทีมันก็สามารถกักขังพลังบำเพ็ญของเฉินไต้ซือได้แล้ว แต่เขากลับยังสามารถการเดินบนน้ำยาวที่จำลองขึ้นอย่างมั่นใจได้!

น้ำยาว แม้แต่ขนนกยังลอยขึ้นไม่ได้ แต่เฉินไต้ซือกลับสามารถบินขึ้นมาได้

ผู้นำตระกูลกงซุนที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ายกล สีหน้าบึ้งตึง แล้วตะโกนด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “ผมเอง!” 

“ทุกคน เตรียมตัว เข้าโจมตี!” 

ผู้นำกงซุนพาคนของตระกูลกงซุน ทำการโจมตีระลอกใหม่

ตระกูลฉางถนัดเรื่องน้ำ ตระกูลกงซุนถนัดด้านดิน ครั้งนี้การโจมตีของตระกูลกงซุนแปลเปลี่ยนเป็นภูเขาที่ยาวพันเมตร ลงมาจากฟ้ากระแทกไปที่เฉินโม่ดังโครม

แน่นอนว่า ภูเขาเป็นเพียงสิ่งที่จำลองขึ้น สร้างจากพลังดินของฟ้าดิน แต่น้ำหนักของภูเขาลูกนั้นไม่ได้เป็นของปลอม ต่อให้เป็นนักบู๊แดนเทพก็คงต้องถูกทับตายอยู่ดี

แต่ว่า ในตอนที่ภูเขาลูกนั้นลงมาห่างจากหัวของเฉินโม่สามฟุต กลับไม่สามารถเดินหน้าได้อีก

น้ำเสียงของเฉินโม่ดังขึ้นพร้อมความดูถูกอีกครั้ง “การโจมตีแบบนี้มันไม่มีผลกับผม เปลี่ยนคนอื่นเถอะ!” 

ผู้นำตระกูลกงซุนทำหน้าไม่อยากจะเชื่อพึมพำกับตัวเองว่า “เป็นไปได้ยังไง?” 

ตู๋กูอู๋ซวงสีหน้าเคร่งขรึม รีบส่งกระแสจิตให้ผู้นำตระกูลจ้าวว่า “น้องจ้าว ครั้งต่อไปเราโจมตีพร้อมกันเลย!” 

“ได้!” ผู้นำตระกูลจ้าวพยักหน้าตอบ

ถึงทั้งคู่จะโจมตีพร้อมกัน จะลดพลังของแต่ละคนลง แต่พลังงานสองอย่างที่เพิ่มเข้ามา มันก็ทำให้ความรุนแรงรุนแรงขึ้นหลายเท่าเหมือนกัน

แต่ทว่า การโจมตีของทั้งคู่ก็ไม่สามารถทำลายการป้องกันของเฉินโม่ได้อยู่ดี มองดูเฉินโม่เดินหน้าอย่างช้าๆ จนไปถึงสุดทางของท้องฟ้าหนึ่งเส้น

“นึกไม่ถึงว่าค่ายกลที่ระเบิดตัวเองจะรุนแรงขนาดนี้!” 

ผู้นำตระกูลกงซุนพูดด้วยความรู้สึกที่ยังหวาดกลัวอยู่ “ครั้งนี้เฉินไต้ซือน่าจะตายแล้วมั้ง?” 

ผู้นำตระกูลฉางหรี่ตาแล้วพูด “ถ้าแบบนี้ยังไม่ตาย เขาก็ไม่ใช่คนแล้ว!” 

ตู๋กูอู๋ซวงกลับทำหน้าเคร่งขรึม ก่อนที่จะเห็นศพของเฉินโม่ เขาไม่มีทางเชื่อว่าเฉินโม่จะตายไปทั้งอย่างนี้

“รอฝุ่นสลายไปก่อน พวกเราค่อยเข้าไปดู!” ผู้นำตระกูลจ้าวพูด

ผ่านไปพักหนึ่ง หลังฝุ่นสลายไป ตู๋กูอู๋ซวงได้พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ไป เข้าไปดูกัน!” 

“ตกลง!” 

สามคนที่เหลือพยักหน้า ผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่พาลูกน้องมากมาย เดินเข้าไปตรวจดูว่าเฉินโม่ตายแล้วหรือยัง

แต่ทว่า หลังจากก้าวได้ก้าวเดียว ตู๋กูอู๋ซวงก็หยุดเดินอย่างกะทันหัน ชูมือขึ้น แล้วตะโกนออกมาว่า “หยุดก่อน!”