แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1486

แม้ว่าเฉินเข่อเอ๋อร์จะถูกเฉินตงหวาตำหนิ แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ตอนนี้สมาชิกทุกคนของตระกูลเฉิน ต่างก็รู้ว่าเฉินโม่ตามใจเฉินเข่อเอ๋อร์ นอกจากเฉินกั๋วเหลียงแล้ว คนเดียวที่สามารถสั่งเฉินโม่ได้ ก็มีเพียงแค่เฉินเข่อเอ๋อร์เท่านั้น แม้แต่คุณปู่ใหญ่และคุณปู่สามก็สั่งเฉินโม่ไม่ได้

ดังนั้น สถานะของเฉินเข่อเอ๋อร์จึงเป็นอันดับต้น ๆในตระกูลเฉิน เฉินตงหวาที่เป็นพ่อก็ยังไม่กล้ายั่วยุเธอง่าย ๆ เช่นกัน

เมื่อเทียบกับความสุขและความตื่นเต้นกับเฉินเข่อเอ๋อร์แล้ว เฉินเข่อซินรู้สึกแย่มาก เธอใช้ชีวิตด้วยความสำนึกผิดและหมดอาลัยตายอยากตลอดมา ถ้าตอนนั้นเธอไม่เลือกปฏิบัติขนาดนั้น บางทีตำแหน่งของเฉินเข่อเอ๋อร์ในตอนนี้ อาจเป็นของเธอ

แต่น่าเสียดายที่ทุกอย่างสายเกินไปแล้ว เหมือนกับคำพูดประโยคนั้นของเฉินโม่ ทำอะไรก็ต้องแบกรับผลที่ตามมา

วันนี้ เฉินโม่เพิ่งเสร็จสิ้นการฝึกในห้องตนเอง เฉินเข่อเอ๋อร์ใช้กำปั้นเล็ก ๆ ทุบประตูไม้สีขาวของห้องเฉินโม่

เฉินโม่ลงมาจากเตียง โบกมือ แล้วประตูก็เปิดออก

เฉินเข่อเอ๋อร์สวมชุดยาวสีขาวเรียบ ๆ และสวมมงกุฎคริสทัลอยู่บนศีรษะ เดินเข้ามาในห้องของเฉินโม่พร้อมกลิ่นหอม

ดวงตาของเฉินโม่เป็นประกาย ตอนนี้เฉินเข่อเอ๋อร์เป็นเหมือนเจ้าหญิงที่เพิ่งก้าวออกมาจากอาณาจักรแห่งเทพนิยาย

ผิวขาวเนียนละเอียด อ่อนหวานน่ารัก

“พี่เฉินโม่ ฉันสวมชุดนี้แล้วสวยไหม?” เฉินเข่อเอ๋อร์จับมุมกระโปรงด้วยมือทั้งสองข้าง หมุนหนึ่งรอบ แล้วเอ่ยถาม

เฉินโม่ถามด้วยรอยยิ้มว่า “ปีนี้เข่อเอ๋อร์อายุเท่าไหร่แล้ว?”

เฉินเข่อเอ๋อร์ชะงัด แล้วถามด้วยความสงสัย “พี่เฉินโม่ถามทำไม? ฉันอายุสิบหกแล้ว!”