บทที่ 1493 – ตอนที่ต้องอ่านของ แดนนิรมิตเทพ
ตอนนี้ของ แดนนิรมิตเทพ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1493 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
หลินฮ่าวหรานมองเฉินโม่ แต่ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ บนหน้าผากของเขามีเม็ดเหงื่อไหลลงมาไม่หยุด
เขาไม่สงสัยคำพูดของเฉินโม่แม้แต่น้อย เขาเชื่อว่าเฉินโม่กล้าฆ่าเขาในตอนกลางวันแสก ๆ เช่นนี้
เพื่อนนักเรียนที่อยู่รอบ ๆ มองเฉินโม่ด้วยความตกใจ แม้ว่าพวกเขาจะเคยเปิดหูเปิดตามาบ้างแล้ว แต่มันจำกัดอยู่ที่การทะเลาะวิวาทเท่านั้น และการที่เฉินโม่เอ่ยปากก็บอกว่าจะฆ่าคนแบบนี้ พวกเขาเพิ่งได้เห็นและได้ยินเป็นครั้งแรก
เฉินเข่อเอ๋อร์กังวลว่าเฉินโม่จะฆ่าคนจริง ๆ เธอจึงรีบเกลี้ยกล่อมเบา ๆ “พี่เฉินโม่ ใจเย็น ๆ อย่าไปถือสาเขาเลย!”
หลังจากพูดจบ เฉินเข่อเอ๋อร์รีบขยิบตาให้หลินฮ่าวหราน เพื่อส่งสัญญาณให้หลินฮ่าวหรานไปจากที่นี่
หลินฮ่าวหรานเข้าใจความหมายของเฉินเข่อเอ๋อร์ แต่เขารู้สึกไม่พอใจที่ถูกเฉินโม่ทำให้อับอายขายหน้าแบบนี้ “แกรอแบกรับความโกรธของตระกูลโม่เถอะ!”
หลังจากพูดจบ หลินฮ่าวหรานหันหลังแล้วเดินจากไป
หากเป็นสถานที่อื่น เฉินโม่คงอดไม่ได้ที่จะฆ่าคนไปนานมาแล้ว แต่สถานที่แบบนี้ ไม่สมควรที่จะก่อเรื่องราวใหญ่โต
เฉินเข่อเอ๋อร์เฝ้ามองเฉินโม่ตลอดเวลา เพราะกลัวว่าเฉินโม่จะโกรธ
เฉินโม่มองท่าทางที่ระมัดระวังของเธอ ยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “วางใจเถอะ พี่ไม่เป็นไร เข่อเอ๋อร์ไปสนุกกับเพื่อนเถอะ!”
หลังจากพูดจบ เฉินโม่ก็เดินไปที่มุมเงียบสงบ แล้วนั่งลง
“นึกไม่ถึงว่าหลินฮ่าวหรานจะไร้ยางอายขนาดนี้!” หลังจากหลินฮ่าวหรานจากไปแล้ว เพื่อนนักเรียนก็กล้าแสดงออกมากขึ้น และเริ่มประณามหลินฮ่าวหราน
เฉินเข่อเอ๋อร์ไม่พูดอะไร เธอมองเฉินโม่ที่อยู่มุมห้องเป็นครั้งคราว เธอรู้ว่าถ้าวันนี้เฉินโม่ไม่อยู่ที่นี่ เธออาจถูกหลินฮ่าวหรานทำลายไปแล้ว
“เข่อเอ๋อร์ไม่บอกลาเพื่อนนักเรียนพวกนั้นเหรอ?” เฉินโม่ถามด้วยรอยยิ้ม
เฉินเข่อเอ๋อร์เหลือบมองเพื่อนนักเรียนเหล่านั้น แล้วกล่าวว่า “บอกลาแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ!”
“ครับ” เฉินโม่พยักหน้า แล้วพวกเขาสองคนก็เดินจากไปพร้อมกัน
ระหว่างทาง จู่ ๆ เฉินโม่ก็ถามขึ้นว่า “เข่อเอ๋อร์ เคยได้ยินเรื่องของตระกูลโม่ไหม?”
เฉินเข่อเอ๋อร์มองเฉินโม่ แล้วถามว่า “พี่เฉินโม่ ยังคิดถึงคำพูดของหลินฮ่าวหรานอยู่อีกเหรอ! ฉันคิดว่าเขาอาจจะพยายามรักษาหน้า เลยพูดไปเรื่อยเปื่อย พี่อย่าถือเป็นเรื่องจริงจังเลย”
เฉินโม่ส่ายศีรษะ เมื่อนึกถึงคนเจ้าเล่ห์อย่างหลินฮ่าวหรานแล้ว สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังเล็กน้อย “เชื่อว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นจริง และอย่าเชื่อว่าไม่เกิดขึ้นจริง ถ้าเขาคิดร้ายต่อตระกูลเฉินจริง ๆ พี่ต้องกำจัดอันตรายที่หลบซ่อนอยู่ ไม่สามารถทำแบบเดียวกับตอนที่เผชิญหน้ากับตระกูลตู๋กูได้ เพราะมันจะทำให้ตระกูลเฉินตกอยู่ในอันตราย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...