แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1494

เฉินเข่อเอ๋อร์พยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องของตระกูลโม่เช่นกัน หลังจากกลับไปแล้ว พี่ไปถามคุณปู่ คุณปู่ต้องรู้อย่างแน่นอน”

เฉินโม่พยักหน้าแล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ พวกเรากลับไปถามคุณปู่กันเถอะ”

“ค่ะ” เฉินเข่อเอ๋อร์พยักหน้า แล้วทั้งสองคนก็เดินทางกลับไปที่ตระกูลเฉินพร้อมกัน

ณ.ห้องโถงใหญ่ของตระกูลเฉิน หลังจากเฉินกั๋วเหลียงและคนอื่น ๆ ฟังเฉินโม่พูดแล้ว สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังเล็กน้อย บรรยากาศที่ผ่อนคลายแต่เดิม ก็กลายเป็นเคร่งขรึมเล็กน้อย

เฉินโม่สังเกตจากสีหน้าและคำพูด เขาคิดอยู่ในใจว่า “ดูเหมือนว่าพลังอำนาจของตระกูลโม่นั้นไม่ธรรมดา มิเช่นนั้น คุณปู่และสามชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเฉิน คงไม่แสดงสีหน้าจริงจังเช่นนี้”

สายตาของเฉินโม่มองเฉินธงที่อยู่ข้างเฉินกั๋วเหลียงทันที เฉินโม่พบว่าสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเฉินแสดงสีหน้าจริงจัง แต่มีเพียงเฉินธงเท่านั้นที่หน้าขาวซีด กระทั่งมือของเขายังสั่นเล็กน้อย

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เฉินธงเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในคนรุ่นใหม่ของตระกูลเฉิน แต่ทำไมเมื่อเขาได้ยินชื่อตระกูลโม่ เขาถึงยั้งสติไม่อยู่ขนาดนี้?”

เฉินโม่คิดอยู่ในใจ ดูเหมือนว่าอาจมีเรื่องราวระหว่างตระกูลเฉินและตระกูลโม่ที่เขายังไม่รู้

“คุณปู่ โปรดบอกผมว่าสถานการณ์ของตระกูลโม่นั้นเป็นอย่างไร?” เฉินโม่มองเฉินกั๋วเหลียง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

เฉินกั๋วเหลียงมองเฉินโม่ ด้วยสีหน้าที่ระลึกถึงความหลัง หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “เฮ้อ ช่างมันเถอะ เดิมทีคิดจะลืมอดีตที่เลวร้ายนั้นให้หมดสิ้น แต่ไม่คาดคิดว่าเจตนารมณ์ของสวรรค์จะเป็นเช่นนั้น สุดท้ายพวกเราก็ต้องเผชิญหน้ากับตระกูลโม่”

หลังจากเฉินกั๋วเหลียงพูดจบ เขาหันไปมองเฉินธง

“เฉินธง ปู่คิดว่าหลานควรจะเป็นคนที่เล่าเรื่องนี้ให้เสี่ยวโม่ฟัง! ปู่รู้ว่าถึงแม้เรื่องนี้จะผ่านไปนานแล้ว แต่หลานยังคงไม่สามารถข้ามอุปสรรคที่อยู่ในใจได้ คราวนี้ ให้เสี่ยวโม่จัดการเรื่องนี้ให้จบแทนหลานเถอะ”

สายตาของเฉินโม่มองไปที่เฉินธง พบว่าสีหน้าของเฉินธงขาวซีดยิ่งขึ้น และมือก็สั่นรุนแรงมากขึ้นอีกด้วย

แม้ว่าเฉินโม่จะไม่สนิทสนมกันเฉินธง และแม้ว่าเฉินธงจะเป็นคนทะนงตัวบ้าง แต่เขาก็ไม่เคยทำอะไรผิดต่อเฉินโม่

เฉินกั๋วเหลียงมองท่าทางที่ตื่นตระหนกของเฉินธง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เฉินธง หลานต้องผ่านอุปสรรคนี้ด้วยตัวเองให้ได้ มิฉะนั้น หลานจะไม่สามารถหนีจากเงามืดของตระกูลโม่ไปตลอดชีวิตได้”

น้ำเสียงของเฉินกั๋วเหลียงมีพลังทิพย์เล็กน้อย ดูเหมือนเฉินกั๋วเหลียงต้องการให้เฉินธงเข้มแข็งขึ้นจริง ๆ

เฉินธงกัดฟัน กำหมัดไว้แน่น จนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ และเลือดหยดลงมาตามนิ้ว

เฉินโม่ไม่ได้ถามต่อ เฉินธงต้องผ่านอุปสรรคนี้ด้วยตัวเอง คนอื่นไม่สามารถช่วยเขาได้ หากกดดันเกินไป อาจจะทำให้เรื่องแย่ลง

ในที่สุด ร่างกายของเฉินธงก็หยุดสั่น ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น แล้วมองไปที่เฉินโม่

เฉินธงรวบรวมความกล้า มองเฉินโม่ แล้วกล่าวคำต่อคำ “ผมจะเล่าให้คุณฟัง”

หลังจากการบอกเล่าของเฉินธงแล้ว ในที่สุดเฉินโม่ก็เข้าใจแล้วว่าเมื่อเฉินธงได้ยินเรื่องเกี่ยวกับตระกูลโม่ ทำไมเขาถึงมีปฏิกิริยาตอบสนองมากขนาดนั้น