สรุปเนื้อหา บทที่ 1495 – แดนนิรมิตเทพ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 1495 ของ แดนนิรมิตเทพ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตระกูลโม่ เป็นตระกูลโม่แห่งเมืองหาง หรือที่เรียกว่าตระกูลโม่พันปี
สามารถจินตนาการถึงภูมิหลังของตระกูลที่สามารถสืบทอดมานับพันปีได้
ตอนนั้นตระกูลเฉินยังแข็งแกร่ง และมีพลังอำนาจพอ ๆ กับตระกูลโม่ คุณท่านเฉินและคุณท่านโม่ได้ทำสัญญาแต่งงาน โดยหวังว่าสองตระกูลจะสามารถเชื่อมสัมพันธ์ด้วยการแต่งงานกัน
ซึ่งบุคคลนั้น ก็คือเฉินธงที่ยังไม่เกิด
ประจวบเหมาะที่ทางฝ่ายตระกูลโม่มีลูกหลานเป็นผู้หญิง สองตระกูลจึงแลกเปลี่ยนสัญญาแต่งงานกันทันที เมื่อเด็กสองคนโตขึ้น ก็จัดงานแต่งงานกัน
เพียงแต่ หลังจากคุณท่านเฉินเสียชีวิตแล้ว ตระกูลเฉินเริ่มตกต่ำ แต่ตระกูลโม่กลับเจริญรุ่งเรือง และแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก
แม้ว่าเฉินกั๋วเหลียงจะพยายามพลิกกระแสอย่างเต็มที่ แต่สถานะของตระกูลเฉินนั้นต่ำกว่าตระกูลโม่มาก
จนกระทั่งวันที่เฉินธงอายุสิบหกปี คุณหนูโม่ที่คู่หมั้นของเขา ได้เดินทางมาที่ตระกูลเฉินด้วยตนเอง แล้วฉีกสัญญาแต่งงานต่อหน้าสมาชิกทุกคนของตระกูลเฉิน และกล่าวประโยคหนึ่ง
“ฉันโม่ถิงถิงไม่ยอมรับการแต่งงานที่ผู้อาวุโสคลุมถุงชนแบบนี้หรอก ถ้าคิดจะเป็นผู้ชายของฉัน ภูมิหลังตระกูลสูงกว่าตระกูลของฉันก่อน แล้วค่อยมาคุยกัน!”
การแสดงออกที่เย็นชาบนใบหน้าของสาวสวยคนนั้น และดวงตาที่ดูถูกเหยียดหยาม เหมือนมีดที่แทงทะลุหัวใจของเฉินธง
อายุสิบหกปี เป็นช่วงวัยรุ่น แต่ในใจของเฉินธงกลับมีหนามทิ่มแทง ซึ่งกระตุ้นให้เฉินธงเติบโตอย่างรวดเร็ว จนทำให้เขากลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในคนรุ่นใหม่ของตระกูลเฉิน
อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้แล้ว เฉินธงไม่เคยลืมความอัปยศอดสูนั้น และเมื่อใดก็ตามที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ จะทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว ด้วยพลังอำนาจของตระกูลโม่ ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของตระกูลเฉินจะได้รับการฟื้นฟูเหมือนตอนที่คุณท่านเฉินยังมีชีวิตอยู่ แต่เมื่อเทียบกับตระกูลโม่ในปัจจุบันแล้ว ยังตามหลังอยู่มาก
ดังนั้นไม่ว่าเฉินธงจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเผชิญหน้ากับโม่ถิงถิงได้
ถอนหมั้น เพียงแค่สองคำง่าย ๆ สำหรับคนภายนอกแล้ว อาจเป็นเพียงประโยคเดียวเท่านั้น แต่สำหรับเขา สำหรับผู้ชายคนหนึ่ง มันคือความอัปยศที่ฝังลึกอยู่ในใจ
“นี่.......” สมาชิกทุกคนของตระกูลเฉินพูดไม่ออกชั่วขณะ แต่เมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของเฉินโม่แล้ว บางทีเขาอาจเป็นคนเดียวที่ไม่เห็นตระกูลโม่พันปีอยู่ในสายตา
“ทำไม? ไม่เชื่อใจผมเหรอ?” เฉินโม่ถามด้วยรอยยิ้ม
“ไม่.....ไม่ใช่!” สมาชิกทุกคนของตระกูลเฉินรีบอธิบายด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้เฉินโม่เป็นเสาหลักของตระกูลเฉิน ไม่มีใครกล้าล่วงเกินเขาหรอก!
เฉินกั๋วเหลียงเหลือบมองทุกคนแวบหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “ในเมื่อเสี่ยวโม่พูดขนาดนี้แล้ว เขาต้องมีความมั่นใจอย่างแน่นอน ทุกคนทำตามที่เขาพูดเถอะ ทำในสิ่งที่ควรจะทำเถอะ!”
เมื่อผู้นำตระกูลเอ่ยปากแล้ว สมาชิกทุกคนของตระกูลเฉินก็ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่ง
“ครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...