แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1558

“ใช่แล้ว แบบนี้เร็วเกินไป ฉันกระพริบตาแปบเดียว เขาก็ทำเสร็จแล้ว คุณดูคนอื่นสิ ยังเตรียมการกันอย่างสุดชีวิตอยู่เลย?”

“อัจฉริยะ ต้องเป็นคนอัจฉริยะแน่นอน แถมยังเด็กขนาดนี้ ในที่สุดโลกปรุงกลั่นยาของเราก็จะมีอัจฉริยะที่เก่งกาจออกมาสักคนแล้ว!”

“เหอะ ฉันคิดว่าเขาคงแค่โชคดีเท่านั้นเองแหละ คนที่เก่งเขาจะไม่โอ้อวดขนาดนี้ เขาใช้เวลาแปบเดียวก็ผ่านด่านแรก ก็ไม่ใช่ว่าอยากโอ้อวดให้ทุกคนเห็นหรอกหรือ? คนแบบนี้ไม่เหมาะกับคำว่าอัจฉริยะเลยสักนิด ถ้าไม่เชื่อก็รอดูด่านที่สองเลย เขาอาจจะไม่ผ่านด่านต่อไปก็เป็นได้”

“ที่คุณพูดก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล งั้นพวกเราก็รอดูกันต่อไปเถอะ”

บนเวที กู่เยว่เหอถามอย่างงงงวยว่า “เด็กคนนี้มาจากที่ไหนหรอ? ไม่คิดว่าจะใช้เวลาอันสั้นก็ผ่านด่านแรกไปได้?”

คนที่อยู่ข้างหลังก็พากันส่ายหัวเพื่อแสดงออกว่าไม่รู้จัก

“เด็กคนนี้ดูไม่คุ้นหน้าคุ้นตาเลย อีกทั้งยังดูภูมิหลังไม่ออกอีก แม้แต่พลังบำเพ็ญของร่างกายเขาก็ยังดูไม่ออก ทั้งตัวมีแต่ความแปลกประหลาด!”

“เดาว่าคงอาจจะถูกสอนโดยสัตว์ประหลาดที่ที่หลบซ่อนตัวอยู่หรือเปล่า เลยใช้โอกาสงานแลกเปลี่ยนนี้มาสร้างชื่อเสียง!”

“อยากสร้างชื่อเสียง งั้นก็ต้องผ่านด่านที่สองให้ได้ ด่านแรกถึงแม้ว่าจะเร็ว แต่ถ้าด่านต่อไปทั้งสองด่านก็ยังผ่านไม่ได้ ก็คงไม่มีประโยชน์อยู่ดี”

“พูดได้ถูกต้อง แต่ก็ต้องดูก่อนแล้วค่อยมาคุยกันต่อ”

เฉินโม่และมู่เจิ้งเฟิงผ่านด่านแรก ข้างหลังยังมีผู้เข้าร่วมทดสอบด่านแรกอีกสองรอบ แต่เสียดายมีแค่สองคนที่ผ่านด่านไปได้

ต่อมาก็ไม่มีคนเข้ามาทำการทดสอบอีก

เฉินโม่มองอย่างคร่าวๆ คนที่ผ่านด่านแรกมีประมาณสามสิบกว่าคน คนเยอะขนาดนี้แต่มีเพียงแค่สามสิบกว่าคนที่ผ่านด่านแรก

เห็นได้ว่าความยากของงานแลกเปลี่ยนนี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

ไม่ทันได้ให้ผู้คนมีเวลาพักกู่เยว่เหอก็รีบพูดขึ้นมาว่า “ผู้ที่ผ่านด่านแรกมีทั้งหมดสามสิบหกคน ต่อไปก็จะมาเริ่มบททดสอบด่านที่สอง!”

“มีเวลาแค่ครึ่งชั่วโมง เริ่มได้!” กู่เยว่เหอสั่งการ ทั้งสามสิบหกคนก็รีบไปล้อมรอบราวไม้นั่น แยกแยะวัตถุดิบยาอย่างละเอียด

แยกแยะไปด้วย เขียนวัตถุดิบยาที่รู้จักลงไปในสมุดไปด้วย

เฉินโม่และมู่เจิ้งเฟิงมองดู มู่เจิ้งเฟิงเห็นวัตถุดิบยาพวกนั้นก็อดไม่ได้ขมวดคิ้วขึ้น ตอนที่บำเพ็ญกำลังอยู่ เดินผ่านทุกพื้นที่ ลองกินยามาเป็นร้อยชนิด อีกทั้งอยู่ที่สำนักยาเซียนอ่านหนังสือเป็นกอง รู้จักยาสมุนไพรทุกชนิด แต่พอมองดูวัตถุดิบยาพวกนี้กลับรู้สึกแปลกตาเล็กน้อย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์แบบเดียวกับมู่เจิ้งเฟิงเลย?

บททดสอบด่านที่สองช่างยากลำบากจริงๆ

บนเวที ตอนที่กรรมการพวกนั้นมองไปที่วัตถุดิบยา ก็อดไม่ได้ขมวดคิ้วขึ้นมา มีกรรมการคนหนึ่งถามว่า “ด่านที่สองของปีนี้ ยากเกินไปใช่หรือไม่

ไปรวบรวมวัตถุดิบยาแปลกๆมาจากไหนเนี่ย แม้แต่ฉันก็ยังรู้จักไม่กี่อย่างเอง!”