แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1560

“ช่างเถอะ ปล่อยให้เป็นไปตามฟ้าลิขิตก็แล้วกัน” เย่ซูซูดูไปที่กู่หลาน ทำได้แค่ยอมละทิ้งความคิดที่อยู่ในใจ

มู่เจิ้งเฟิงซึ่งกำลังพยายามหาวัตถุดิบยาที่เขาอาจรู้จักอยู่ เห็นว่าเฉินโม่ส่งสมุดบันทึกไปแล้วก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ว่าเขาก็เข้าใจนิสัยของเฉินโม่ดีและรู้ว่าเฉินโม่ไม่สละสิทธิ์อย่างแน่นอน

“เฉินไต้ซือเป็นคนเก่งมีความรู้ วัตถุดิบยาสิบชนิดก็มองออกได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังเป็นวัตถุดิบยาที่พบเห็นได้ยากอีก! ไม่เข้าใจจริงๆเลย

ถ้าดูจากอายุ เขาจะสามารถทำเช่นนี้ได้อย่างไรกัน!”

กู่เยว่เหอมองดูคนที่รับเอาสมุดของเฉินโม่ส่งขึ้นมา ก็คิดว่าในสมุดของเฉินโม่ไม่ได้เขียนอะไร แต่พอเปิดดูกู่เยว่เหอกลับตกใจค้าง

ในสมุดของเฉินโม่เต็มไปด้วยตัวหนังสือ เขียนชื่อยาทั้งสิบชนิดตามด้วยเขียนหมายเหตุของคุณสมบัติของยาไว้อย่างครบถ้วน

ในส่วนที่เฉินโม่เขียนไม่ถูก แม้แต่คนที่ออกข้อสอบอย่างกู่เยว่เหอก็ยังไม่เข้าใจ

“พวกคุณมานี่สิ ไปเอาคัมภีร์เซียนยามา ตรวจหาวัตถุดิบยาในนั้น ดูสิว่าตรงไหนเขียนไม่ถูกบ้าง!”

กรรมการที่เหลืออยู่ก็ตะลึงไปชั่วครู่แล้วพูดอย่างตกใจว่า “อะไรนะ? เจ้าพูดว่าเขาไม่ได้สละสิทธิ์แต่กลับมองวัตถุดิบยาทั้งสิบชนิดออกงั้นหรือ!”

“นี่มันเป็นไปไม่ได้หรอก จะเป็นเรื่องหลอกหรือเปล่า วัตถุดิบยาที่นี่แม้แต่ฉันเองก็ยังต้องใช้แรงตั้งครึ่งหนึ่งถึงจะดูออก อายุเขายังน้อย แต่เขากลับทำได้อย่างไรกัน! ”

“เรื่องหลอกหรือไม่ ตรวจสอบก่อนถึงจะรู้ พวกคุณก็อย่าทำตัวว่างกัน รีบมาช่วยกันตรวจเร็ว!” กู่เยว่เหอพูด

“ใช่ใช่ รีบมาตรวจเร็ว” กรรมการคนหนึ่งพูดอย่างรีบร้อน

“อันแรกคือหญ้าหญ้าดาวตก ยานี้เป็นสมุนไพรฤทธิ์เย็นนี้ มีส่วนช่วยในการถอนพิษผลและระบายความร้อน หากคนผู้บำเพ็ญใช้จะชำระจิตใจให้สะอาด กำจัดภูตผีปีศาจในใจได้!”

“อันที่สอง……”