แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1565

มู่เจิ้งเฟิงยิ้มแฝงด้วยเลศนัยลึกลับ พูดว่า “นี้เป็นคำพูดที่แกกู่เยว่เหอพูดเองนะ”

เฉินโม่พูดขึ้นว่า “งั้นก็เริ่มกันเลย ถ้าคุณแพ้ก็เอาคัมภีร์เซียนยาคืนให้สำนักยาเซียน”

กู่เยว่เหอมองหน้าเฉินโม่ หัวเราะเหยียด ๆ พูดว่า “ได้ แต่แล้วถ้าข้าชนะล่ะ？พวกแกจะมีอะไรให้ข้า？”

มู่เจิ้งเฟิงขมวดคิ้วเครียด ในใจเขาคิดอยู่แต่ว่าคัมภีร์เซียนยาเป็นของของตระกูลเขาอยู่แล้ว พวกเขาจะเอาของของตระกูลเขาคืน มันทำไมจะต้องมีอะไรเป็นเดิมพันอีกด้วย？

“คัมภีร์เซียนยานั่นเดิมก็เป็นของวิเศษประจำสำนักของพวกเราอยู่แล้ว พวกเราจะเอาของของพวกเราคืน ทำไมยังต้องมีเดิมพันอะไรอีกด้วย？”

กู่เยว่เหอพูดเสียงหัวเราะไปว่า” คัมภีร์เซียนยานี้อยู่กับสำนักตันจงเรามาตลอด ทำไมกลายเป็นของแกไปได้ พูดอีกอย่าง ถ้าเป็นของของพวกแก แล้วอยู่ ๆ จะเข้ามาในสำนักตันจงของพวกข้าได้ยังไงกันเล่า？”

“แก.....” มู่เจิ้งเฟิงโมโหจนอยากกระอักเลือด ไอ้เจ้ากู่เยว่เหอนี่ประเภทชอบสาดเกลือใส่บาดแผลซ้ำเติมคนอื่นได้แสบจริง ๆ ที่ไม่น่าแขวะก็จงใจไปแขวะ

มู่เจิ้งเฟิงหันไปที่ข้างแท่นหิน มองเย่ซูซูที่อยู่ข้าง ๆ กู่หลานด้วยสายตาที่เจ็บแค้น

แต่ว่า ตอนนี้เย่ซูซูถูกปกป้องด้วยสำนักตันจง เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

จะพูดต่อไป ก็มีแต่จะหาความอัปยศใส่ตน มู่เจิ้งเฟิงสู้ไม่พูดอะไรเลยจะดีกว่า

ในทันทีนั้นเฉินโม่ก็ได้ยื่นมือหยิบเอายาเม็ดออกมาเม็ดหนึ่ง ยื่นส่งไปให้กู่เยว่เหอ พูดว่า “ผมจะใช้สูตรของยาเม็ดแบบนี้มาวางเดิมพันกับคุณ คุณมีความเห็นว่ายังไง？”

ยาเม็ดนี้ ไม่ใช่ยาเสริมจิต แต่เป็นยาเม็ดที่เฉินโม่ปรุงกลั่นขึ้นมาเอง ครั้งก่อนเคยให้เฉินกั๋วเหลียงไปใช้ เฉินโม่เดิมคิดจะปรุงกลั่นให้เฉินจิงเย่กับหลี่ซู่เฟินอีกคนละหนึ่งเม็ด แต่ทั้งสองไม่มีความสนใจในเรื่องการบำเพ็ญเซียน เฉินโม่ก็เลยพักไป

ยาเม็ดนี้ถึงแม้จะมุ่งใช้กับผู้บำเพ็ญเซียน แต่ก็มีสรรพคุณอยู่ หากให้เหล่านักบู๊กิน ก็มีผลกับการเสริมสร้างเนื้อเยื่อเปลี่ยนกระดูกอย่างมีประสิทธิภาพ