แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1566

“ฮึ แกอย่าหวังเลยว่าจะหลอกถามข้อมูลใด ๆ จากปากข้าอีก การกระทำต่าง ๆ ที่แกทำไว้ สักวันหนึ่งจะต้องเสียใจ” ใบหน้ามู่เจิ้งเฟิงแสดงรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย มีเฉินไต้ซือช่วย สำนักตันจงย่อมไม่มีอะไรต้องไปกล่าวถึง

บนลานหิน เฉินโม่กับกู่หลานเตรียมจัดวางกระบวนการ ข้างหน้าของทั้งสองจัดวางโต๊ะไว้คนละตัว เฉินโม่กับกู่หลานต่างยืนอยู่ที่หลังโต๊ะ

เบื้องล่าง คนทั้งหมดล้วนมีสีหน้าตื่นเต้น หลายปีมาแล้ว เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าท้าทายกับสำนักตันจง

ทว่า คนส่วนใหญ่ไม่เห็นดีกับเฉินโม่ ถึงยังไงเฉินโม่ก็อ่อนวัยเกินไป ถึงแม้ตอนที่เฉินโม่ฝ่าสามด่านนั้น ทำให้คนรู้สึกอัศจรรย์ใจอยู่มาก แต่การปรุงกลั่นยานั้นมันเป็นคนละเรื่อง

และกู่หลานเป็นนายน้อยของสำนักตันจง ฝึกวิชาปรุงกลั่นยามาจากกู่เยว่เหอตั้งแต่เด็ก ต่อให้ว่ายังไม่ถึงกับรับถ่ายทอดวิชามาเต็มสิบ อย่างน้อยก็ต้องได้อยู่ถึงแปดส่วน ฉะนั้นคนที่มีอยู่เกือบจะทั้งหมดต่างก็เชื่อว่าเฉินโม่ไม่มีทางจะชนะกู่หลานได้

กู่เยว่เหอถอยห่างเพื่อหลีกเลี่ยงข้อครหา การตัดสินยกให้คณะกรรมการหลายท่านนั้นจัดการ กรรมการหนึ่งคนอยู่เฝ้าดูที่สองคนนั้น เริ่มประกาศให้รับรู้กฎกติกา

“ให้เวลาครึ่งชั่วโมงเป็นกำหนด ทั้งสองใช้ความสามารถพิเศษของตัวเอง ฝ่ายใดปรุงกลั่นยาเม็ดที่มีขั้นยิ่งสูง สรรพคุณที่ยิ่งดีกว่า เป็นผู้ชนะ”

“เตากลั่นยาเตรียมจัดเอง ตัวสมุนไพรแจกจ่ายในสัดส่วนเดียวกัน”

“ท่านทั้งสองมีปัญหาอะไรไหม？”

กู่หลานเงยหน้าอย่างเย่อหยิ่ง พูดว่า “ไม่มี”

เฉินโม่พูดไปเรียบ ๆ “ไม่มี”

“เอาละ ในเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีปัญหา ฉะนั้นผมขอประกาศ การท้าประลองเริ่มได้！” กรรมการพอประกาศเสร็จ ก็มีพนักงานสองคนยกถาดใส่สมุนไพรออกมาสองถาดที่จะให้เฉินโม่กับกู่หลาน วางไว้ข้างหน้าของสองคน

ที่ข้าง ๆ ถาด วางสูตรปรุงยาไว้ยาเม็ดหยุดเลือด ยาวิเศษระดับสูง สามารถช่วยหยุดบาดแผลของนักบู๊ เป็นยารักษาบาดแผลอย่างวิเศษ

กู่หลานแค่ผ่านสายตามองสูตรยา แล้วจ้องไปที่เฉินโม่ ยาเม็ดหยุดเลือดตัวนี้เขาทำมาไม่น้อยกว่าพันครั้ง สามารถปรุงกลั่นยาเม็ดหยุดเลือดระดับสูงได้ มองไปทั่วทั้งวงการปรุงกลั่นยา ระดับหนึ่งที่ต้องยกนิ้วให้ก็มีของกู่หลานอยู่ ต่อให้ต้องไปเทียบกับของพ่อแก่ของเขา กู่หลานก็กล้าที่จะลองให้เปรียบได้

“ยาวิเศษที่ปรุงกลั่นด้วยเตาเมฆไฟมังกรม่วงในตำนานนี้ ระดับคุณภาพจะสูงยิ่งกว่ายาเม็ดที่ปรุงกลั่นจากเตากลั่นยาทั่วไป！”

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว พื้นฐานของสำนักตันจง มีหรือที่ระดับอย่างสำนักยาเซียนจะเทียบได้！และยิ่งกว่านั้นในหลายปีมานี้ สำนักยาเซียนก็หดหัวหายเงียบไปจากโลกมนุษย์ เป็นไปได้ยังไงที่จะมาเทียบกับสำนักตันจงที่มีแต่ก้าวกระโดดขึ้นอยู่ตลอด！”

บนเวที กู่หลานมองเฉินโม่ที่อยู่ข้าง ๆ อย่างกระหยิ่มใจ หัวเราะเหยียด ๆ พูดไปว่า “ไอ้หนู เตากลั่นยาของเจ้าล่ะ？คงไม่ถึงกับไม่มีแม้กระทั่งเตากลั่นยานะ？”

พอกู่หลานพูดจบ พวกที่ตั้งใจเอาใจประจบกู่หลานก็พากันส่งเสียงหัวเราะกันลั่น

“ถึงขนาดว่าเตากลั่นยายังไม่มี แล้วยังจะมาปรุงกลั่นยาอะไรกันอ่ะ？ไสหัวกลับไปหานมกินเถอะ！ฮ่า ๆ ....”

สีหน้ามู่เจิ้งเฟิงเครียดอย่างดูไม่จืด ในใจลุ้นแทนเฉินโม่จนเหงื่อแตก ตัวเขาเองนั้นมีเตากลั่นยาของเขาอยู่ แต่ลืมเอาให้เฉินโม่

เฉินโม่มองหน้ากู่หลานไปแวบหนึ่ง แววตาทอประกายเหยียดหยาม พูดเสียงชืด ๆ ไปว่า “นักปรุงกลั่นยาที่แท้จริง ทำไมจะต้องใช้เตากลั่นยา？ตามตำนานมีว่านักปรุงกลั่นยาที่ยิ่งใหญ่ ใช้อาทิตย์เดือนดาราเป็นตัวเหนี่ยวนำ เพ่งกระแสจิตบังเกิดเป็นยาเม็ด！”