แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1579

ลูกน้องคนนั้นสีหน้ากลัวลนลาน อยากเล่าเรื่องมากมายที่เฉินไต้ซือไม่เคยเห็นกับกฎหมายโลกมนุษย์ แต่เห็นท่าทีเย่อหยิ่งของหงซิงกั๋ว เขาก็ไม่กล้าพูดไปในที่สุด

“ถ้างั้นพวกผมจะไปสืบดูเส้นทางของเฉินไต้ซือเดี๋ยวนี้”

“อือม์ ไปเลย！” หงซิงกั๋วพูด “อย่าลืมเรียกท่านหงมาหน่อย”

“ได้ครับ！” ลูกน้องสองคนนั้นออกจากไป

แววตาหงซิงกั๋วทอประกายเหี้ยมแวบหนึ่ง “ฮึ เฉินไต้ซือขี้หมาอะไรมัน ก็ไอ้พวกต้มตุ๋นในวงการเท่านั้น แกหลอกคนไปทั่วทั้งแผ่นดินได้ แต่ไม่มีทางหลอกข้าได้หรอก！”

อิทธิพลของบ้านตระกูลหงไม่ใช่เล็ก ๆ เส้นทางเคลื่อนไหวของเฉินโม่ก็ถูกพวกเขาตรวจพบในเวลาไม่นาน

ลูกน้องสองคนนั้นออกไปแค่เพียงไม่กี่ชั่วโมง ก็กลับมาพบหงซิงกั๋วอีกครั้ง เพื่อรายงานข่าว

“คุณชาย เฉินไต้ซือกำลังเดินทางไปที่มหา’ ลัยหัวหนาน คุณต้องระมัดระวังตัวให้ดีนะครับ！” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูด

“มาได้จังหวะดีจริง ๆ！” หงซิงกั๋วหัวเราะเสียงเหยียด ๆ “ก่อนที่เขาจะมาถึง ข้าจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งให้เขาก่อน ให้เขารู้ว่ามู่หรงยานเอ๋อร์เป็นผู้หญิงของข้า！”

ลูกน้องสองคนตกใจอย่างแรง “คุณชาย คุณจะทำอะไร......”

หงซิงกั๋วหัวเราะอย่างซ่อนเลศนัย “ไม่บอกพวกแกหรอก เดี๋ยวพวกแกก็จะรู้เอง”

ลูกน้องสองคนมองหน้ากันเหลอหลา คุณชายคนนี้เวลาอยู่ข้างนอกจะวางตัวสุขุมลุ่มลึก แต่เวลากับลูกน้องพวกนี้ จะเข้มงวดอย่างที่สุดตลอดเวลา

เขาทำอะไร แต่ไหนแต่ไรจะไม่บอกลูกน้องเลยแม้แต่นิดเดียว

“ไป ไปช่วยกันทำงานกับข้าสักเรื่องหนึ่ง！” หงซิงกั๋วพูดด้วยสีหน้าอึมครึม

“......ครับ！” ลูกน้องสองคนรู้สึกกังวลอยู่หน่อย แต่ก็ไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ตามหงซิงกั๋วออกไป

จี๋ต๋าจิ่วตูกับพวกหลายคนเดินเล่นอยู่ในสวนภายในโรงเรียน บ่นว่าเฉินโม่ไม่รู้จะมาถึงเมื่อไหร่

จู่ ๆ หงซิงกั๋วพาคนมาปรากฏตัวขึ้น ขวางทางที่พวกเขาจะเดินไป

นักศึกษาคนอื่น ๆ พอเห็นหงซิงกั๋ว ต่างรีบหลบกันออกไป หงซิงกั๋วในใจของพวกเขาเกือบจะกลายเป็นลักษณะนามของซาตานไปแล้ว

กู่หลินเฟิงก็ไม่มีการทำดัดจริต พูดอย่างเดือดดาลว่า “เอาเลย งั้นพวกเราลุยกับพวกมัน！”

“ถูกต้อง สู้มัน！” ห่าวเจี้ยนพูดอย่างโกรธแค้น

หงซิงกั๋ว “แค่พวกแกไม่กี่คนนี่นะ พอหรือที่จะมาสู้ตายกับข้า！”

“จัดการ！”

โบกมือออกไป ผู้เฒ่าคนนั้นก็ออกหน้าลงมือก่อน หมัดตรงพุ่งเข้าใส่หน้ากู่หลินเฟิง

ในกลุ่มจี๋ต๋าจิ่วตูนั้น มีแต่กู่หลินเฟิงที่เป็นนักบู๊อยู่คนเดียว ถึงแม้ได้เฉินโม่ช่วย การฝึกได้ขึ้นไปถึงขั้นสุดยอด แต่เผชิญหน้ากับระดับปรมาจารย์แล้วยังไงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้

เพียงไม่กี่กระบวนท่า กู่หลินเฟิงก็โดนถล่มลงไปกองกับพื้น

“ฮึ ยังไม่พอให้มันมือสักทีเลย！” ผู้เฒ่าคนนั้นพูดเสียงหนาวเยือก สีหน้าหยามเหยียด