ลูกน้องคนอื่น ๆ ของหงซิงกั๋วเห็นกู่หลินเฟิงถูกถล่มล้มลง ทันทีนั้นก็หมดกังวลใด ๆ พุ่งเข้าใส่พวกกลุ่มจี๋ต๋าจิ่วตู
พวกกลุ่มลูกน้องนี้ บ้างก็เป็นนักบู๊แดนนอก พวกจี๋ต๋าจิ่วตูถึงแม้จะฮึดสู้อย่างสุดฤทธิ์ แต่ก็ไม่มีทางจะไปสู้ได้ โดนกันไม่กี่ทีก็ล้มกันระเนระนาด
“ไอ้คนแซ่หงนี่มึงคิดจะทำอะไร?” จี๋ต๋าจิ่วตูคำรามด้วยความโกรธแค้น
หงซิงกั๋วหัวเราะเสียงประหลาด “ข้าก็เคยบอกแล้ว ก่อนที่เฉินไต้ซือจะมา ข้าจะมีของกำนัลชิ้นใหญ่มารับขวัญเขาชิ้นหนึ่งไง!”
“ไอ้คนแซ่หง ข้าจะเตือนแกนะ จะให้ดีแกปล่อยพวกข้า ไม่งั้นถ้าเฉินโม่มา แกตายอย่างไม่ต้องสงสัย!” ห่าวเจี้ยนพูดขู่
“ข้าก็กำลังอยากจะพบเขาอยู่ มีหรือข้าจะกลัวมัน!” หงซิงกั๋วยกมือสะบัดไป พูดว่า “เอาตัวไป!”
จับเอาพวกจี๋ต๋าจิ่วตูไปแล้ว หงซิงกั๋วก็เริ่มเดินแผนขั้นต่อไป
“คุณชาย ต่อไปเราจะทำอะไรอีก” ลูกน้องคนหนึ่งถาม
หงซิงกั๋วยิ้มกวน ๆ ขึ้นแสดงบนใบหน้า พูดว่า “แน่นอนว่าต้องเชิญสาวสวยอย่างคุณหนูยานเอ๋อร์ที่น่ารักไปกินข้าวด้วยกันแล้ว!”
“กินข้าว?” ลูกน้องคนนั้นยังไม่เข้าใจ คิดไม่ออกว่าเวลานี้ทำไมถึงคิดจะเชิญมู่หรงยานเอ๋อร์ไปกินข้าว
“ไปเถอะ อย่ามัวยืนเซ่ออยู่เลย!” หงซิงกั๋วพูด แล้วเดินนำหน้าออกไป
มู่หรงยานเอ๋อร์เพิ่งกำลังเดินกลับจากห้องสมุด แต่กลับถูกหงซิงกั๋วพาคนมาดักไว้
“หงซิงกั๋ว นี่คุณคิดจะทำอะไร!” มู่หรงยานเอ๋อร์ตวาดเสียงเยือก หลายวันนี้ถูกหงซิงกั๋วตามตื๊อจนวุ่นใจจะตายอยู่แล้ว
หงซิงกั๋วโค้งอย่างสุภาพบุรุษสังคมสูง พูดว่า “ผมอยากขอเชิญคุณหนูยานเอ๋อร์ไปทานอาหารด้วยกัน ไม่ทราบคุณหนูยานเอ๋อร์จะกรุณาให้เกียรติได้ไหม?”
“ฉันไม่มีอารมณ์!” มู่หรงยานเอ๋อร์ปฏิเสธอย่างตัดบท
“หลีกไป ฉันจะไปละ!” มู่หรงยานเอ๋อร์ตวาดเสียงเยือก
หงซิงกั๋วไม่ขยับตัวหลีก แต่กลับมองไปที่มู่หรงยานเอ๋อร์แล้วหัวเราะเสียงเยือก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...