แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 163

คนนั้นรีบยิ้มประจบเจิ้งซิ่วลี่ แล้วพูดว่า "ขอบคุณคุณผู้หญิง ผมจะไปทักทายประธานเจิ้งสักหน่อย!"

เจิ้งซิ่วลี่เชิดหน้าขึ้น มองเฉินโม่ด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง

สำหรับลูกคนรวยที่โดนโอ๋จนเสียนิสัย เฉินโม่ไม่อยากสนใจ เขาพูดกับมู่หรงยานเอ๋อร์ว่า "ฉันจะไปนั่งตรงนู้น เธอไปด้วยไหม"

มู่หรงยานเอ๋อร์พยักหน้าอย่างดีใจ แล้วเดินตามเฉินโม่ไป

เดิมทีเจิ้งซิ่วลี่คิดว่าพูดชื่อเสียงของว่านหาว กรุ๊ปออกมา เฉินโม่จะรีบขอโทษตัวเอง และประจบสอพลอตัวเอง คิดไม่ถึงว่าเฉินโม่ไม่สนใจเธอสักนิด โดนเฉินโม่เมินอีกครั้ง เจิ้งซิ่วลี่โมโหจนหน้าซีดเผือด

"เฉินโม่ ถ้าวันนี้นายไม่ขอโทษฉัน ฉันจะไล่นายออกจากที่นี่!" เจิ้งซิ่วลี่ชี้เฉินโม่ แผดเสียงออกมาอย่างร้ายกาจ

มู่หรงยานเอ๋อร์ได้ยินก็ชะงักฝีเท้า เฉินโม่กลับไม่มองเจิ้งซิ่วลี่สักนิด พูดอย่างราบเรียบว่า "ไม่ต้องสนใจเธอหรอก ไปทางนั้นกันเถอะ!"

เห็นเฉินโม่ไปจริงๆ เจิ้งซิ่วลี่โมโหจนวิ่งเข้าไปขวางเฉินโม่ พูดอย่างโมโหว่า "เฉินโม่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ นายแอบปะปนเข้ามา คนบ้านนอกที่มาจากหมู่บ้านเล็กๆ อย่างนาย จะมีคุณสมบัติเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!"

"ถ้าวันนี้นายไม่ขอโทษฉัน ฉันจะเรียกรปภ.มาไล่นายออกไป!"

เฉินโม่ขมวดคิ้ว เขาไม่อยากคุยกับผู้หญิงไม่รู้ความแบบนี้ แต่เจิ้งซิ่วลี่บีบบังคับเรื่อยๆ เขารู้สึกโกรธเล็กน้อย

"ได้ เธอลองดูสิ!" เฉินโม่มองเจิ้งซิ่วลี่ แล้วพูดอย่างเย็นชา

หน้าผากใสของมู่หรงยานเอ๋อร์ย่นเบาๆ แม้เธอไม่รู้ชาติตระกูลของเฉินโม่ แต่ในงานพนันหิน เธอเห็นกับตาว่าเฉินโม่ ได้เพชรสีเลือดมูลค่าเป็นร้อยล้านมา ฐานะของเฉินโม่ สามารถเข้ามาที่นี่ได้แน่นอน

"ในเมื่อทุกคนเป็นเพื่อนกัน ไม่เห็นต้องโวยวายจนขัดแย้งกันขนาดนี้เลย" มู่หรงยานเอ๋อร์พูดเกลี้ยกล่อม

ถ้าเจิ้งซิ่วลี่เรียกรปภ.มา สุดท้ายคนที่อับอายจะเป็นตัวเธอเอง จากนั้นเธอจะยิ่งเกลียดชังเฉินโม่ พละกำลังของว่านหาว กรุ๊ปไม่ธรรมดา มู่หรงยานเอ๋อร์ไม่อยากให้เฉินโม่สร้างศัตรูที่แข็งแกร่ง