แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 180

แน่นอนว่าผู้อาวุโสคนนั้น ก็ดูถูกตระกูลเว่ยเหมือนกัน แต่เว่ยจื่อหยุนออกมาพูดแทนเขา เขาก็ไม่ทำให้เว่ยจื่อหยุนลำบากใจ "ชื่อเสียงตระกูลเว่ยโด่งดังมาก ฉันได้ยินมานานแล้ว แต่นี่ยังไม่พอ ฉันคิดว่าทุกคนตั้งคำสาบานของนักบู๊ร่วมกัน ถ้าใครกล้าผิดคำสาบาน ก็จบเส้นทางวิถีบู๊ของตัวเองทันที!"

คำสาบานของบู๊ เป็นคำสาบานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด สำหรับนักบู๊ โดยทั่วไป ไม่มีใครกล้าละเมิด

นักบู๊พากันก้มหน้า คิดเงียบๆ ว่าจะตั้งคำสาบานบู๊หรือไม่

สีหน้าอู๋ไต้ซือเย็นชาเล็กน้อย จู่ๆ ก็เดินออกมา พูดเสียงดังว่า "ชื่อเสียงของตระกูลเว่ยยังไม่เพียงพอ งั้นถ้ารวมฉันไปด้วยล่ะ"

พูดจบ อู๋ไต้ซือเด้งตัวขึ้น ฟาดฝ่ามือลงบนก้อนหิน ขนาดประมาณลูกบาสเกตบอล ที่อยู่ไม่ไกล

แผดเสียงกลางอากาศออกมาว่า "แยกออก!"

หินก้อนนั้นถูกกระแทกจนแตกเป็นหลายสิบชิ้น กระจายไปทั่ว

"ทำลายหินด้วยฝ่ามือเดียว แดนในชั้นสมบูรณ์!" นักบู๊ทุกคนตกใจ พละกำลังของแดนในชั้นสมบูรณ์ ในบรรดานักบู๊พวกนี้ เพียงพอที่จะอยู่ในสามอันดับแรก

พวกคนที่คิดไม่ดี เห็นอู๋ไต้ซือออกหน้า ตอนนี้แอบเปลี่ยนใจขึ้นมา

แววตาของผู้อาวุโสคนนั้น ฉายแววประหลาดเช่นกัน มองอู๋ไต้ซือ หัวเราะเสียงดัง แล้วพูดว่า "ฮ่าๆๆ มีแดนในชั้นสมบูรณ์ ในเส้นทางเดียวกันเป็นหลักประกัน เพียงพอแล้ว!"

พูดจบ เขาเริ่มมองบึงน้ำอย่างประเมิน

บึงน้ำดำ พื้นที่ภายในรัศมี 2500 เมตร ไม่มีพื้นที่ให้เดิน แต่ตำแหน่งข้างบึงน้ำ มีหินขนาดใหญ่ โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ บริเวณรอบๆ ยาวิเศษต้นนั้น มีพื้นที่ให้เดินประมาณ 10 ฟุต

"ฮ่าๆ ฉันไปเอง!"

มีนักบู๊บางส่วน กำลังคิดว่าผู้อาวุโสจะข้ามบึงน้ำดำ ไปยังตำแหน่งที่มียาวิเศษได้อย่างไร แต่ผู้อาวุโสคนนั้น กลับหัวเราะออกมา แล้วเด้งตัวขึ้นกลางอากาศ

การกระทำนี้ ทำให้ทุกคนตกใจมาก "แดนในชั้นสมบูรณ์!"