แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 181

มีตำนานเล่าขานกันมาในสมัยโบราณ ถึงเรื่องราวของพระโพธิสัตว์เสด็จข้ามแม่น้ำโดยใบอ้อใบเดียว รับการชมเชยอย่างมากในโลกบู๊

เทียบกับปัจจุบัน พระโพธิสัตว์ก็คงเป็นปรมาจารย์บู๊คนหนึ่ง เพราะคงมีเพียงปรมาจารย์บู๊เท่านั้นที่สามารถปล่อยพลังแดนนอกกาย ข้ามแม่น้ำโดยใบอ้อใบเดียวได้

เห็นได้ชัดว่าชายชราคนนี้กำลังใช้วิธีเดียวกันกับพระโพธิสัตว์ แม้จะหัวหมอไปหน่อย แต่วิธีนี้ก็ใช้ได้ผลดีทีเดียว

ซุนจิ้งไฉและอายู่มีสีหน้าเคร่งขรึม ถ้าหากยาวิเศษถูกชิงไป พวกเขาคงมาเสียเที่ยวแน่

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่กล้าลงมือผลีผลาม เมื่ออยู่ต่อหน้านักบู๊แดนในชั้นสมบูรณ์ อายู่ยังอ่อนแอเกินไป

กลุ่มเว่ยจื่อหยุนเพียงแค่ยืนมองอยู่ที่เดิมเท่านั้น ไม่มีที่ท่าประหม่าเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าไม่สนใจด้วยซ้ำว่ายาวิเศษจะถูกชิงไปหรือไม่

"วิธีการของท่านนั้นยอดเยี่ยม แต่ถ้าจะปล่อยให้ยาวิเศษถูกชิงไปแบบนี้ เราก็คงไร้ความสามารถเหลือเกินแล้ว" ชายชราที่ยืนอยู่บนหินก้อนแรกพูดเสียงดัง

หลังจากพูดจบ เขาหยิบลูกเหล็กสองลูกออกมาบนฝ่ามือ ฉวยโอกาสที่ชายชราคนนั้นเหยียบก้อนหินนั้น ดีดลูกเหล็กเข้าทำลายกิ่งไม้อย่างแม่นยำ

ชายชรากระโดนลงบนหินก้อนที่สามกลางบึง "นี่แก ! ความแค้นนี้ฉันต้องเอาคืนแน่ !"

"ฮึ ฮึ !" ชายชราบนหินก้อนแรกหัวเราะเบา ๆ โดยไม่สนใจแม้แต่การคุกคามจากอีกฝ่าย

ชายชราทั้งสองยืนบนหินทั้งสองก้อน ชายชราบนหินก้อนแรกปรับลมหายใจหนึ่งครั้ง จากนั้นกระโจนลงไปในน้ำ ใช้เท้าแตะบนผิวน้ำก่อนร่อนลงบนหินก้อนที่สอง และหลับตาลงเพื่อปรับลมหายใจอีกครั้ง

เมื่อไม่มีกิ่งไม้แล้ว ชายชราบนหินก้อนที่สามก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพึ่งพาความสามารถของตนเอง เขาเดินไปบนผิวน้ำเหมือนชายชราเมื่อสักครู่ จากหินก้อนที่สามไปยังหินก้อนที่สี่ และหยุดหลับตาลงปรับลมหายใจเช่นกัน

เหล่านักบู๊บนฝั่งที่เหลืออยู่ เริ่มรู้สึกกังวลเมื่อเห็นชายชราทั้งสองไปได้ถึงครึ่งทางแล้ว

"ไม่ ฉันทนรอไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าจะมีตัวอะไรอยู่ในบึงนี้ ข้าก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ !" นักบู๊วัยกลางคนกล่าวอย่างฮึกเฮิม