แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 212

"น่าตลก ฉู่เหวินสงและคนเหล่านี้ไม่ใช่เลอะเลือนแล้วเหรอ โดนเด็ก ม.ปลายหลอกแล้ว นักพรตเฒ่าเมื่อครู่นี้ น่าจะเป็นเฉินไต้ซือตัวจริง ไอ้เด็กนี่อย่างมากก็แค่จิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ"

"ฉันว่าเฉินไต้ซือคนนี้ ไม่ต้องให้เจ้าสำนักกู่และไต้ซือท่านอื่นๆลงมือหรอก ฉันส่งเหล่าสมุนไม่กี่คนไปก็พอแล้ว"

"ใช่ ให้ฉันจัดการเฉินไต้ซือเอง ต่อไปฉันก็คือจางไต้ซือ ฮ่าฮ่า........" จางเฟิงยู่ผู้มีอิทธิพลแห่งเมืองหลี่โจวใบหน้าเยาะเย้ย

ได้ยินลูกพี่ของตัวเองพูดประชดเฉินไต้ซือ พวกลูกสมุนที่ลูกพี่พามาเหล่านั้น ต่างก็หัวเราะเยาะเฉินโม่

ทันใดนั้น เกิดความโกลาหล เสียงหัวเราะ เสียงด่า คำพูดที่ไม่เข้าหูก็ตามมา

พวกฉู่เหวินสงและผู้มีอิทธิพลคนอื่นๆ แต่ละคนโดนด่าจนหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง แม้ว่าเฉินโม่จะไร้เทียมทาน แต่ก็เป็นแค่เด็กนักเรียน ม.ปลายคนหนึ่ง พวกผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ที่หนุ่มที่สุดก็อายุสี่สิบปี ตลอดจนเซวียเชียนเหอกับปู่ของเฉินโม่อายุก็พอๆกัน แต่กลับต้องมาก้มหัวทำความเคารพให้กับเฉินโม่ ช่างเหลวไหลจริงๆ

และสมุนที่พวกผู้มีอิทธิพลพามา ส่วนใหญ่ก็ยังไม่เคยเห็นพลังของเฉินโม่ ถูกอีกฝ่ายด่าแบบนี้ เก็บความโมโหไว้ในใจ

พวกเขาไม่กล้าโมโหลูกพี่ของตัวเอง ทำได้แค่เอาความไม่พอใจต่างๆย้ายไปที่เฉินโม่ และเริ่มด่าทอเฉินโม่

"เฉินไต้ซือบ้าอะไรล่ะ ขายขี้หน้าชะมัด!"

"ไม่ได้ กลับไปพวกเราต้องเตือนลูกพี่ อย่าได้ถูกนักต้มตุ๋นคนนี้หลอก"

"เฮ่ย ฉันติดตามลูกพี่ฉู่ทำธุรกิจสีเทาในอู่โจว ยังไม่เคยขายขี้หน้าขนาดนี้มาก่อน!"

......

ทันใดนั้น เฉินโม่ถูกคนผู้คนชี้หน้าด่า

ซังซังและเอียนชิงเฉิงยืนอยู่ด้านหลังของคนกลุ่มนี้ ฟังคำหยาบจากปากของคนเหล่านั้นอย่างเย็นชา