แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 213

ทั้งพื้นที่เงียบสงัด!

คนพวกนั้นที่ยังหัวเราะเยาะว่าเฉินโม่จะประคับประคองลูกน้องสองคนนี้ได้สักกี่น้ำ ตกใจจนอ้าปากค้าง มองดูเงาร่างที่ค่อนข้างผอมบางของเด็กหนุ่มในเหตุการณ์อย่างโง่เขลา

"ไอ้วาง!"

ชายวัยรุ่นอีกคนเพิ่งจะตอบสนองกลับมา ร้องอุทานออกมา เดินมาตรงหน้าไอ้วางไม่กี่ก้าว คอของไอ้วางเหลือเพียงผิวหนังที่ติดกับศีรษะ เสียชีวิตในทันที

"แกฆ่าไอ้วางแล้ว!"

นักบู๊ที่เหลืออยู่คนนี้ มองเฉินโม่อย่างเหลือเชื่อ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

พละกำลังของไอ้วางมีมากเท่าใดเขารู้ดี แม้ว่ายังไม่ถึงแดนใน แต่ก็ไปถึงแดนนอกชั้นสูงสุดแล้ว แต่กลับถูกไอ้หมอนี่ตบหน้าอย่างง่ายดายจนตาย!

พละกำลังนี้ก็เป็นการได้ยินที่น่าเขย่าขวัญ!

"กลับไปเถอะ ฉันไม่อยากลงมือกับคนธรรมดา" น้ำเสียงของเฉินโม่ยังคงราบเรียบราวกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิ เหมือนกับว่ารำลึกความหลังกับเพื่อนๆ นักบู๊ที่ยังไม่เข้าแดนใน ในสายตาของเขาก็คือคนธรรมดา

ชายวัยรุ่นก้มหน้าเล็กน้อย แสดงความเคารพ จากนั้นอุ้มศพของสหายขึ้นมา มองเฉินโม่อย่างเคร่งขรึม น้ำเสียงแน่วแน่: "ถ้าในนี้คือสนามรบ แกฆ่าพี่น้องของฉัน ฉันจะไม่ถอย จนกว่าฉันจะตาย!"

พูดจบ ใบหน้าของชายวัยรุ่นก็มืดคล้ำ: "แต่ที่นี่เป็นเพียงแค่พื้นที่แสวงหาผลประโยชน์ พี่น้องของฉันตายแล้ว ฉันจะต้องดูแลครอบครัวแทนเขา!"

หันหลัง ชายวัยรุ่นอุ้มศพนั่น และก้าวออกไป

เฉินโม่มองออก ชายวัยรุ่นคนนี้ไม่ได้กลัวตายเลย พยักหน้าเบาๆ ในใจรู้สึกชื่นชมชายวัยรุ่นคนนี้เล็กน้อย: "นี่เป็นนักบู๊ที่มีความหยิ่งในศักดิ์ศรีคนหนึ่ง!"

มองดูทั้งสองคนจากไป ทั้งสนามก็ฮือฮา!

"พระเจ้า ฉันมองไม่ผิดสินะ! นักบู๊ที่ฝึกฝนมา 8 ปีก็ถูกไอ้หมอนี่ตบทีเดียวจนตายแล้ว?"

"นักบู๊บ้าบออะไรกัน คนหนึ่งขี้โม้ คนหนึ่งกลัวตาย แต่เฉินไต้ซือคนนี้มีความสามารถจริงๆ เมื่อกี้เราประเมินเขาต่ำเกินไป"

"เหอะ ความสามารถบ้าบอ แค่ฆ่านักบู๊สองธรรมดาๆคนเท่านั้นเอง ยอดฝีมือตัวจริงยังไม่ออกมาเลย? รอให้ไต้ซือสองสามคนของสำนักภูติผีลงมือดูสิ ไอ้หมอนั่นจะต้องตกใจกลัวจนฉี่ราดแน่