แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 214

เสียงดังครืนๆ!

สายฟ้าแลบพุ่งทะลุท้องฟ้ายามค่ำคืน

สายฟ้าหนาเท่าแขนถูกเฉินโม่คว้าเอาไว้อยู่ในมือ ราวกับมังกรไฟฟ้าสองตัวบิดตัว มันดูน่าทึ่งมากในท้องฟ้ายามค่ำคืน!

เจ้าห้าเจ้าหกตกใจกลัวจนพูดไม่ออก ตัวสั่น พวกเขาเคยเห็นเคล็ดฟ้าร้องของสำนักเทียนซือ แต่สายฟ้าในมือของเฉินโม่แข็งแกร่งกว่าสำนักเทียนซือมาก

จางเฟิงยู่กับพวกผู้มีอืทธิพล 7 เมืองของทางฝั่งเหนือ เหมือนกับตอนที่ฉู่เหวินสงและคนอื่นเห็นสายฟ้าบนฝ่ามือของเฉินโม่ครั้งแรกยังไงอย่างงั้น ใบหน้าช็อค ตื่นตะลึง!

พวกลูกน้องที่เสียงดังเจี๊ยวจ๊าว แต่ละคนเงียบสุดขีด ราวกับเห็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อที่สุด!

"ในเมื่อพวกแกอยากเห็นเคล็ดฟ้าร้อง งั้นฉันก็สนองความต้องการให้พวกแก!"

เฉินโม่พูดจบ เหวี่ยงมือทั้งสองข้าง สายฟ้าสองเส้นพุ่งไปที่เจ้าห้าเจ้าหก

"รีบถอย!"

กู่เชียนซาอุทาน กระโดดทั้งตัว กระเด็นจากเก้าอี้ พุ่งขึ้นสู่อากาศตรงหน้าเจ้าห้าเจ้าหก

"พุ่งขึ้นสู่อากาศ ปลดปล่อยชี่แท้ออกมา ปรมาจารย์แดนแปรภาพ!"

เหล่านักบู๊ที่พวกผู้มีอิทธิพลเชิญมา มองไปที่ร่างของกู่เชียนซาที่ลอยอยู่กลางอากาศ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเลื่อมใส!

ปรมาจารย์ นั่นคือการมีอยู่ของชั้นสูงสุดของโลกฝึกบู๊!

ฟู่ ๆ!

กู่เชียนซาอ้าปากและพ่นไอดำออกมาสองครั้ง กลายเป็นกะโหลกดำสองหัว หยุดสายฟ้าสองเส้นไว้

เอี๊ยดๆ!

หัวกะโหลกสองหัวนั่นส่งเสียงกรีดร้องอย่างวุ่นวาย เหมือนว่ามีหลายคนโดนฟ้าผ่า แต่ก็ต้านทานสายฟ้าสองสายได้ชั่วขณะ จากนั้นก็สลายไป

ไม่กี่อึดใจสำหรับคนธรรมดาแล้ว ในช่วงพริบตาเดียว แต่สำหรับกู่เชียนซาแล้วมากพอที่จะช่วยเหลือลูกศิษย์ทั้งสอง