แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 215

"เจ้าสำนักสำนักภูตผีลงมือด้วยตัวเอง เฉินไต้ซือน่าจะขวางไม่อยู่แล้วสินะ?"

"ไม่แน่ คุณยังไม่เห็นสายฟ้าบนฝ่ามือของเฉินไต้ซือสินะ? เป็นเทพฟ้าร้องที่มีชีวิต!"

"ไม่ว่าเฉินไต้ซือชนะได้หรือไม่ ด้วยสายฟ้าบนฝ่ามือของเขา ปรับไต้ซือ 2 ท่านของสำนักภูติผีด้วยสายฟ้าครั้งเดียว บีบให้เจ้าสำนักต้องลงมือเอง พลังนี้เกินธรรมดา น่าขำที่เมื่อกี้พวกเรากล้าทำให้เขาอัปยศ!"

"หวังว่าเฉินไต้ซือผู้ที่มีใจกว้าง อย่าได้ถือสากับเราเลย มิเช่นนั้นพวกเราก็ตายแล้วล่ะ!"

ลูกน้องทั้งหลายในใจต่างก็หวาดหวั่น เสียใจภายหลังอย่างยิ่ง

จางเฟิงยู่และผู้มีอิทธิพล 7 เมืองของทางฝั่งเหนือ มีสีหน้าจริงจัง ได้แอบวางแผนไว้ในใจแล้ว เมื่อกู่เชียนซาพ่ายแพ้ พวกเขาก็จะหันไปหาเฉินโม่ทันที

......

กู่เชียนซาลอยขึ้นไปบนอากาศ สูงห่างจากพื้10เมตร ไอดำปกคลุมไปทั่วร่างกาย เคราและผมยาว ดวงตาสองดวงเผยให้เห็นแสงสีเขียวเงาๆน้ำมัน เหมือนผีสองตัวอยู่กลางท้องฟ้ายามค่ำคืน อานุภาพน่าสะพรึงกลัว!

"ไอ้หนุ่ม ให้แกได้รู้ถึงผลที่ตามมาจากความอัปยศของเซียนผีตนหนึ่ง!"

"กรงเล็บผีนิรย!"

ได้ยินกู่เชียนซาตะโกน ศิษย์สำนักภูติผี 5 รายใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น: "ทันทีที่เข้ามาก็ใช้กรงเล็บผีนิรย อาจารย์ใช้แรงเต็มที่แล้ว!"

เฉินไต้ซือจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

ไอดำรอบตัวกู่เชียนซาลอยสูงขึ้น กรงเล็บขนาดใหญ่ยาว10เมตรปรากฏขึ้นข้างหลังเขา ทำให้ทั้งตัวของเขาเสริมจุดเด่นกันและกันเล็กน้อย

"ไปตายซะเถอะ!"

กู่เชียนซากระโจนเข้าหาเฉินโม่ ตบเขาไปครั้งหนึ่ง กรงเล็บผีนิรยขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหลัง ก็ปกคลุมเฉินโม่อย่างท่วมท้น ราวกับว่าเป็นภูเขาเล็กๆหนึ่งลูก ทุบไปบนหัวเฉินโม่

ผู้มีอทธิพลทุกคน รวมถึงลูกน้องนับร้อย มองบนฟ้าด้วยความตกใจ: "นี่ นี่มันคือพลังของคนงั้นเหรอ!"

เฉินไต้ซือตกอยู่ในอันตราย!

แม้แต่ซังซังและเอียนชิงเฉิง อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเฉินโม่ไม่ได้ เซียนผีเทียบเท่ากับปรมาจารย์แดนแปรภาพคนหนึ่ง ถึงขั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าปรมาจารย์ เป็นครั้งแรกที่เฉินโม่เผชิญหน้ากับการมีอยู่ของยอดฝีมือชั้นสูงสุดของโลกฝึกบู๊ จะเอาชนะได้ไหม?

เผชิญหน้ากับกู่เชียนซาผู้มีอานุภาพไม่สิ้นสุด หุ่นผอมบางของเฉินโม่เล็กตัวเท่ามด ก็เหมือนเรือเหงากลางทะเล เสี่ยงอันตรายเรือพลิกคว่ำอยู่ตลอดเวลา