แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 224

พลังปราณป้องกันกายของกุยโหย่กวงโดนกระบี่ของเฉินโม่แทงทะลุได้อย่างง่ายดาย ทำให้แขนทั้งสองข้างของกุยโหย่กวงโดนตัดขาดออกจากร่างกายทันที

กุยโหย่กวงบาดเจ็บสาหัสและนอนอยู่บนพื้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว:"มัน มันคือวิชากระบี่อะไรกันแน่? ทำไมมันถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ มันสามารถทำลายพลังปราณป้องกันกายของฉันได้จริงๆ!"

เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย:"ยังไม่ตายอีกเหรอ? นี่คือปรมาจารย์แดนคุ้มกายเหรอ? ไม่ธรรมดาจริง"

เฉินโม่เดินมาข้างหน้าสองก้าวและมองกุยโหย่กวงด้วยสีหน้านิ่งสงบ เมื่อกุยโหย่กวงบาดเจ็บสาหัส ทำให้ร่างกายของเขาแก่ชราอย่างรวดเร็ว

"นี่ไม่ใช่วิชากระบี่ แต่เป็นวิชากายสิทธิ์ ถ้าฉันพูดกับคุณ คุณก็คงไม่เข้าใจหรอก"

สีหน้าของกุยโหย่กวงเต็มไปด้วยความสงสัย:"วิชากายสิทธิ์เหรอ? บางทีคงมีแต่คำนี้ที่คู่ควรกับกระบี่ที่โจมตีมาเมื่อสักครู่"

"ตอนนี้ คุณไปตายได้แล้ว"เฉินโม่พูดด้วยน้ำเสียงปกติ ราวกับชีวิตของคนๆหนึ่งเป็นแค่เรื่องเล็กมากๆในสายตาของเขา

กุยโหย่กวงในเวลานี้ สีหน้าของเขามีแต่ความหวาดกลัว:"ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันจะยกสมบัติล้ำค่าที่ฉันสะสมมาตลอดชีวิตให้คุณ"

เฉินโม่ส่ายหัวทันที:"สิ่งของพวกนั้นไม่จำเป็นสำหรับฉันเลย? แต่คุณไว้ใจได้ ฉันจะไม่ลงมือสังหารคุณอยู่แล้ว เพราะฉันกลัวว่ากระบี่จะเปื้อนเลือดอันโสโครกของคุณ"

เฉินโม่หันหลังจากไป เขาเดินไปข้างๆหลินเสวี่ยและพูด:"คุณจะจัดการเขายังไงก็ได้ มีความแค้นอะไรก็จัดการเองเลย"

หลินเสวี่ยมองหน้ากุยโหย่กวง สายตาของเธอมีแต่ความเคียดแค้น:"ขอบคุณนายท่านมากๆ! บุญคุณของนายท่าน ชั่วชีวิตของหลินเสวี่ยก็คงตอบแทนไม่ได้ โปรดรับการคารวะจากหลินเสวี่ยด้วย!"

หลินเสวี่ยคุกเข่าต่อหน้าเฉินโม่ทันที ทำให้เฉินโม่เห็นหน้าอกอันงดงามของเธอทันที

สายตาของเฉินโม่นิ่งสงบมากๆ เขาไม่ได้มีความคิดอะไรเลย เขาพูดเบาๆ:"รีบไปจัดการเถอะ!"

บุคคลอันตรายที่อยู่ในหุบหายชีพมาหลายสิบปี วันนี้เขาตายอย่างน่าสังเวช เขาโดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเขาเสียชีวิตแล้ว ศพของเขาถูกทิ้งให้สุนัขกิน น่าเสียดายที่ร่างกายของเขาแก่ชราและเหนียวมากๆ ทำให้สุนัขยังไม่ยอมกินเลย

หลังจากปลดปล่อยผู้หญิงที่โดนกุยโหย่กวงกักขังเอาไว้แล้ว เฉินโม่ก็เก็บทรัพย์สมบัติที่กุยโหย่กวงสะสมมาหลายสิบปีไปทั้งหมด มีทองคำและไข่มุกจำนวนมาก ถ้าคำนวณเป็นเงินก็คงมีมูลค่าหลายร้อยล้านหยวน