แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 225

เฉินโม่หยิบผ้าสีเหลืองขึ้นมาและมองดูอย่างละเอียด

"หลังจากเข้าประตูแล้ว เลี้ยวซ้าย หลังจากเดินผ่านทางเดินสามอัน มีห้องหนึ่ง......"

หลังจากอ่านจบ เฉินโม่รู้ทันทีถึงประวัติความเป็นมาของแหวนเก็บของชิ้นนี้ทันที

"แหวนเก็บของชิ้นนี้ เขาได้มาจากเขาซูคงนี่เอง เขาได้บันทึกการเดินทางไปที่เขาซูคงลงในผ้าสีเหลืองผืนนี้"

เฉินโม่จำได้ดี ตอนที่เขาสังหารผางซื่อหยวนในชุมชนเมืองนั้น เขาก็เคยพูดถึงเขาซูคงเหมือนกัน

"ผางซื่อหยวนเคยพูด เมื่อเข้าไปในเขาซูคง จะฝึกฝนถึงแดนปรมาจารย์อย่างแน่นอน"

"จากแหวนเก็บของชิ้นนี้กับบันทึกที่พูดถึงเขาซูคงจากผ้าสีเหลืองผืนนี้ และผางซื่อหยวนกล่าวถึงตำนานของเขาซูคงแล้ว เขาซูคงน่าจะเคยเป็นที่ฝึกฝนของนักบำเพ็ญเซียน"

"แต่ไม่รู้จริงๆว่าตำแหน่งของเขาซูคงอยู่ตรงไหนกันแน่?"

เฉินโม่ให้ความสนใจกับสถานที่แห่งนี้มาก ถ้าได้สมบัติล้ำค่าของนักบำเพ็ญเซียนคนหนึ่งละก็ จะสามารถแก้ปัญหาที่เขาขาดแคลนทรัพยากรสำหรับการฝึกฝนในตอนนี้ได้อย่างแน่นอน

จนถึงตอนนี้ เฉินโม่แน่ใจแล้ว เมื่อก่อนดาวไกอาเคยเป็นดาวบำเพ็ญ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าดาวบำเพ็ญแห่งนี้กลายเป็นดาวธรรมดาตั้งแต่เมื่อไหร่

เฉินโม่โยนผ้าสีเหลือเข้าไปในเตาไฟและมันก็โดนเผาจนกลายเป็นจุณ

"กลับกันเถอะ!"

เฉินโม่พูดเบาๆ

หลินเสวี่ยโค้งคำนับทันที:"รับทราบ!"

เมื่อเฉินโม่พาหลินเสวี่ยกับแม่ของเธอกลับมาที่คฤหาสน์ของตระกูลหลิน เมื่อถึงคฤหาสน์ ท้องฟ้าก็สว่างแล้ว

"นายท่าน ฉันจะไปเตรียมห้องพักให้ท่าน ท่านจะได้พักผ่อน"หลินเสวี่ยโค้งคำนับและพูด

"ไม่ต้อง เธอหารถยนต์ไปส่งฉันที่อู่โจว ฉันยังมีเรื่องต้องไปจัดการ"ไม่ได้นอนหนึ่งวัน สำหรับเฉินโม่แล้วมันเป็นเรื่องที่ธรรมดามากๆ ด้วยพลังที่เขามีอยู่ในตอนนี้ ไม่นอนสิบวันสิบคืนก็ไม่เป็นไร

หลินเสวี่ยรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของเฉินโม่อยู่แล้ว

"ฉันจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้เลย"