แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 24

เฉินโม่สนใจขึ้นมา จากที่เขารู้ สถานที่ที่จะหล่อเลี้ยงหินหยกก้อนนี้ ต้องเป็นพื้นที่ที่มีชี่ทิพย์อุดมสมบูรณ์ ถ้าฝึกฝนที่นั่น ต้องได้ผลตอบแทนคุ้มค่าแน่นอน

อีกทั้งไม่แน่ ที่นั่นอาจหล่อเลี้ยงชิ้นส่วนสมบัติสวรรค์อื่นๆ ออกมาก็เป็นได้ นักพรตเฒ่าเป็นคนทั่วไป ต้องหาไม่เจอแน่นอน

"ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันจะบอกความจริง อันที่จริงหินก้อนนี้เป็นหินหยก ข้างในมีชี่ฟ้าดินแฝงอยู่ ไม่ค่อยมีประโยชน์กับคนทั่วไปเท่าไรนัก แต่กลับมีประสิทธิภาพอัศจรรย์สำหรับคนที่ฝึกฝนบู๊"

สีหน้าของนักพรตเฒ่าตกใจเล็กน้อย จ้องเฉินโม่แล้วถามอย่างตื่นเต้นว่า "อย่าบอกนะว่านายเป็นผู้ฝึกฝนบู๊"

เฉินโม่ตกใจ นักพรตเฒ่ารู้เรื่องนักบู๊ด้วย เขาเป็นใครกันแน่

เฉินโม่มองนักพรตเฒ่าอย่างประเมินอีกครั้ง เมื่อแน่ใจว่าเขาแค่คนธรรมดา "ใช่ ฉันเป็นนักบู๊"

เมื่อได้คำตอบยืนยันจากเฉินโม่ นักพรตเฒ่ายิ่งตื่นเต้น "นานมาแล้ว ฉันตามอาจารย์ท่องไปทั่วหล้า ได้ยินอาจารย์พูดเรื่องของพวกผู้ฝึกฝนบู๊ ทุกครั้งที่อาจารย์พูดถึงนักบู๊ จะมาพร้อมกับความชื่นชมเลื่อมใส น่าเสียดายอาจารย์พาฉันตามหาทั่วเขาที่มีชื่อเสียงแม่น้ำที่ยิ่งใหญ่ จนกระทั่งวาระสุดท้าย ก็หานักบู๊ไม่เจอสักคน"

"ฉันเข้าใจว่าบนโลกนี้ ไม่มีอะไรที่เรียกว่านักบู๊ ทั้งหมดเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมา คิดไม่ถึงว่าบั้นปลายชีวิตฉัน จะได้เจอแล้ว!"

"จิตวิญญาณอาจารย์บนสวรรค์ หมดห่วงแล้ว!" พูดจบ นักพรตเฒ่าคุกเข่าลง หันไปทางทิศตะวันออก แล้วก้มลงกราบ

เห็นสีหน้าเกินจริงของนักพรตเฒ่า เฉินโม่กลับไม่สะทกสะท้าน ถ้าผู้ฝึกตนหาง่ายขนาดนั้น บนท้องถนนคงเต็มไปด้วยนักบู๊แล้วล่ะมั้ง

เช่นเดียวกับการบำเพ็ญเซียน อยากเป็นนักบู๊ ต้องพร้อมไปด้วยรากฐานโดยกำเนิด พรสวรรค์และความมุ่งมั่นตั้งใจ ขาดไม่ได้แม้แต่อย่างเดียว

ถึงเป็นตระกูลมหาอำนาจอย่างตระกูลหลี่ เฉินโม่ยังเห็นเพียงแค่หลี่เยว่กับหลี่เจ๋อ ที่เป็นนักบู๊แค่สองคน

"ฉันบอกประโยชน์ของหินหยกก้อนนี้แล้ว ตอนนี้นายบอกความลับมาได้แล้ว" เฉินโม่มองนักพรตเฒ่า สีหน้าไม่ยินดียินร้าย

นักพรตเฒ่าลุกขึ้น จัดแจงชุดนักพรต จู่ๆ ก็มองเฉินโม่อย่างเคารพและจริงจัง "ในเมื่อคุณเป็นผู้ฝึกบู๊ บอกความลับกับคุณ เหมาะสมที่สุดแล้ว"

สรรพนามที่นักพรตเฒ่าเรียกเฉินโม่ เปลี่ยนไปเป็นคำว่า 'คุณ'

"ฉันเจอหินก้อนนี้ที่ริมบึงน้ำดำในเขาหลิงอู่ อีกทั้งบริเวณบึงน้ำดำ เหมือนจะมีหินแบบนี้เยอะด้วย แต่ฉันไม่กล้าเข้าไปลึก เพราะมีข่าวลือในพื้นที่ บอกว่าในบึงน้ำดำ มีอสูรกาย"

"อสูรกายอย่างนั้นเหรอ" เฉินโม่ขมวดคิ้ว เขารู้ว่าอสูรกายจากปากคนทั่วไป แท้จริงแล้วเป็นพวกสัตว์อสูรที่มีสติปัญญา

"นายเห็นด้วยตาตัวเองแล้วเหรอ" เฉินโม่ถาม