แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 242

"คุณชายว่าน มาได้ถูกเวลาจริง ๆ เราถูกคนทำร้ายในพื้นที่ของคุณ คุณต้องให้คำอธิบายเรื่องนี้กับพวกเรา !"

ชายหนุ่มรูปงามในชุดลำลองสีขาว เดินเข้ามาจากประตูบานถัดไปพร้อมกับลูกน้องอีกสองสามคน

เหล่าคุณชายผู้ที่หยิ่งยโสมาตลอด ไม่มีใครกล้าทำตัวยิ่งใหญ่มากกว่าเขา ต่างก็ค่อย ๆ ก้มหัวกล่าวทักทาย

"คุณชายว่าน !"

คนเพียงคนเดียว ทำให้ลูกเศรษฐีทุกคนยอมสยบ !

ว่านเหวินโยวเดินยิ้มแย้มตลอดทาง ท่าทีของเขามีเมตตา พยักหน้าทักทายทุกคนไม่หยุด ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน ก็เหมือนกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ทำให้ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าได้ใกล้ชิดกับคุณชายว่านมากขึ้นอีกอย่างไม่รู้ตัว

เมื่อมองไปยังว่านเหวินโยวที่หยุดอยู่ตรงหน้าเขาห่างออกไปสามเมตร เฉินโม่ก็ได้แต่แอบถอนหายใจเบา ๆ "ชาติที่แล้ว ต้องแพ้ให้กับคู่ต่อสู้แบบนี้ ก็คงดีแล้วล่ะ"

เวินฉิงพูดอย่างแผ่วเบาว่า "เสี่ยวโม่ ตอนนี้แย่แน่ เขาคือลูกชายของคนที่ร่ำรวยที่สุดในฮ่านหยาง ว่านเหวินโยว ยังไงนายก็ห้ามไปมีปัญหากับเขา ! ไม่อย่างนั้นต่อให้เป็นท่านประธานก็ช่วยนายไม่ไหวแน่ !"

เฉินโม่ไม่ตอบเวินฉิง สีหน้าเขาราบเรียบ ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่

ว่านเหวินโยวเหลือบมองไปยังเวินฉิง แววตาเขาเกิดประกาย ก่อนจะรีบหันกลับไปมองเฉินโม่ด้วยความรวดเร็ว แสดงให้เห็นว่าเขาคนนี้สามารถควบคุมตนเองได้อย่างดีเยี่ยม

"หนุ่มน้อย มาที่นี่ครั้งแรกใช่มั้ย ดูแล้วไม่ค่อยจะคุ้นหน้า" ว่านเหวินโยวไม่ได้แสดงอาการโกรธใด ๆ ออกมา แถมยังถามกลับไปด้วยความเมตตา

ทางด้านคุณชายหลิวยิ้มอย่างเยือกเย็น "คุณชายว่าน เจ้านี่คือคุณชายขยะแห่งเหม่ยหวา กรุ๊ป และยังอยู่ในชั้นม.6ที่อู่โจวด้วย"

ว่านเหวินโยวพยักหน้า "อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมกล้าทำผิดกฎระเบียบของที่แห่งนี้ ดูจากอายุของนายแล้ว ครั้งนี้นายไปขอโทษคุณชายหลิวซะ แล้วฉันจะไม่สนใจนายสักครั้ง"

คุณชายหลิวพูดอย่างไม่พอใจ "คุณชายว่าน มันจะน้อยเกินไปสำหรับมันรึเปล่า ดูที่หน้าของผมสิ ถูกมันตบจนบวมไปหมดแล้ว !"

ว่านเหวินโยวเพียงแค่ยกมือขึ้น คุณชายหลิวก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ