แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 299

สีหน้าของคนตระกูลถานเต็มไปด้วยความตกใจและความโกรธ ทุกคนต่างรู้ว่าตระกูลหูมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลจิน ถ้าคำพูดของหูเหวินเหว่ยเป็นจริง ทุกคนต่างรู้ดีอยู่ในใจว่าการที่คุณชายจินมาคราวนี้ เพื่อพุ่งเป้ามาที่ตระกูลถานอย่างแน่นอน

ชั่วขณะหนึ่ง แขกของตระกูลถานต่างมองถานกวงเย่าด้วยสายตาแปลก ๆ

สีหน้าของถานกวงเย่าเย็นชาเล็กน้อย มองไปที่หูเหวินเหว่ยและกล่าวว่า "งั้นหมายความว่าวันนี้ไม่มีช่องว่างสำหรับการเจรจาเรื่องนี้แล้วใช่ไหม?"

หูเหวินเหว่ยเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้มและกล่าวว่า "นี่คือความคิดของคุณชายจิน หวังว่าไอ้น้องถานจะไม่โทษผม!"

ถานชิวเซิงที่ยังหนุ่มยังแน่น สิ่งที่เขาไม่สามารถทนเห็นก็คือท่าทางที่เจ้าเล่ห์ของหูเหวินเหว่ย โดยเฉพาะตระกูลหูเลือกที่จะโจมตีตระกูลถานในวันแรกของปีใหม่ ซึ่งทำให้เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

"คุณพ่อ จะเกรงใจพวกเขาทำไม? ถึงแม้จะเป็นตระกูลจินแล้วยังไงล่ะ? อย่างมากที่สุดพวกเราขายทรัพย์สิน แล้วออกไปจากอำเภอเฟิ่งซาน และเริ่มทำธุรกิจใหม่ หรือว่าตระกูลจินจะสามารถมีอิทธิพลไปทั่วหัวเซี่ยได้!"

หูเจี้ยนหวากล่าวเยาะเย้ยว่า "คุณสามารถขายได้ แต่ก็ต้องมีคนกล้าซื้อ!"

ถานกวงเย่าไม่ได้พูดอะไร สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมืดมน ถ้าตระกูลจินต้องการจัดการตระกูลถานจริง ๆ เกรงว่าเขาคงจะไม่สามารถขายโรงแรมซื่อไห่ได้!

เพราะถานชิวเซิงยังเด็ก และไม่เข้าใจความร้ายแรงนี้

ถานชิวเซิงไม่เชื่อ ประสานมือทั้งสองแล้วคำนับแขกของตระกูลถาน "คุณลุงทุกท่าน ถ้าตระกูลถานยินดีที่จะขายโรงแรมซื่อไห่มีใครเต็มใจรับช่วงซื้อกิจการต่อครับ?"

สีหน้าของแขกของตระกูลถานต่างเคร่งขรึม และไม่มีใครพูดอะไร

สีหน้าของกลุ่มคนที่สองพ่อลูกตระกูลหูพามาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน พวกเขามองถานชิวเซิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหยอกล้อ

ถานชิวเซิงรู้สึกผิดหวังมาก แต่เขายังไม่ยอมแพ้ "ลุงจาง ลุงอยากเป็นหุ้นส่วนของโรงแรมซื่อไห่ไม่ใช่หรือ? ลุงพูดอะไรหน่อยสิ?"