แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 300

สีหน้าของหูเหวินเหว่ยเคร่งขรึม "ไอ้น้องถาน คิดให้ดี ๆ อย่าใจร้อน"

ถานกวงเย่ากล่าวอย่างเย็นชา "ถานหลินส่งแขก!"

"คุณหู เชิญครับ!" ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่อายุประมาณสามสิบต้น ๆ เดินออกมาจากด้านหลัง ถานกวงเย่าแล้วจ้องไปที่หูเหวินเหว่ยอย่างเย็นชา และแสดงสัญญาลักษณ์มือเพื่อเชิญเขากลับ

หูเหวินเหว่ยไม่ได้ตั้งใจจะจากไป เขามองถานกวงเย่า แล้วกล่าวเยาะเย้ย "คนนี้คือบอดี้การ์ดอันดับหนึ่งของโรงแรมซื่อไห่ถานหลินใช่ไหม?"

"ได้ยินมาว่าเคยมีคนหาเรื่องที่โรงแรมซื่อไห่ ถานหลินคนเดียวสามารถจัดการคนได้เป็นสิบ สั่นสะเทือนไปทั่วอำเภอเฟิ่งซาน และบังเอิญคุณชายจินก็ส่งบอดี้การ์ดมาคนหนึ่งเช่นกัน ให้พวกเขาประลองกันดูสิว่าใครแข็งแกร่งกว่ากัน?"

ตาของถานกวงเย่าเย็นชา "พี่หู วันนี้ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ตายก็จะไม่ยอดรามือใช่ไหม?"

หูเหวินเหว่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "ไอ้น้องถานกล่าวหนักเกินไปแล้ว เป้าหมายของผมคือโรงแรมซื่อไห่เท่านั้น!"

"เอาล่ะ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถานหลินไปขอคำชี้แนะจากยอดฝีมือที่คุณชายจินส่งมาเถอะ!" ถานกวงเย่า ไม่สามารถทนต่อไปได้อีกแล้ว ตอนนี้เขารู้สึกโมโหแล้ว

"ครับ!" ถานหลินพยักหน้า แล้วมองหูเหวินเหว่ย "เชิญยอดฝีมือท่านนั้นออกมาชี้แนะเถอะ!"

หูเหวินเหว่ยหัวเราะ ยังไม่ทันที่เขาจะออกคำสั่ง ชายหนุ่มสวมชุดดำที่อยู่ข้างหลัง พลิกตัวและยืนอย่างมั่นคงต่อหน้าถานหลิน

ถานหลินรู้สึกตกใจ สีหน้าเคร่งขรึม การพลิกตัวเช่นนี้ เขายังไม่สามารถทำได้

"ผมชื่อ ถานหลินมิทราบว่าพี่ชายท่านนี้ชื่ออะไร" ถานหลินประสานมือทั้งสองแล้วคำนับ

สีหน้าของชายหนุ่มคนนั้นเย็นชา และมองถานหลินด้วยสายตาเหยียดหยาม "ถ้าคุณสามารถรับการโจมตีของผมได้หนึ่งกระบวนท่า คุณถึงคู่ควรที่จะรู้จักชื่อของผม"

ถานหลิน รู้สึกโมโหมาก "หยิ่งยโส!"

"ฮึ่ม!" ชายหนุ่มพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา แล้วปล่อยหมัดไปที่ถานหลินทันที

หมัดที่ทรงพลังทำให้ทุกคนในห้องโถงรู้สึกหายใจไม่ออกเล็กน้อย และถานหลินก็รู้สึกตกใจ "นักบู๊!"

ปัง!