แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 356

"นักเรียนเฉินโม่ นายขาดเรียนมาหลายวันแล้ว วันนี้เพิ่งมาเรียนเป็นวันแรกก็จะมาลาหยุด นายเห็นว่าโรงเรียนเป็นของบ้านตัวเองหรือไง? หรือว่านายไม่ให้ความสำคัญกับการศึกษาของตัวเอง คิดว่าตัวเองเรียนไม่ดีแล้วอยากจะยอมแพ้ดูถูกตัวเอง?"

"เทอมนี้เป็นช่วงสุดท้ายก่อนสอบมหาวิทยาลัย ถ้าหากนายยังไม่พยายาม แม้แต่มหาวิทยาลัยท้ายๆก็คงสอบไม่ติด!"

สำหรับเรื่องการสอบมหาวิทยาลัย เฉินโม่มีความมั่นใจอย่างมาก แต่ว่าเรื่องนี้ไม่สามารถอธิบายให้ครูเข้าใจได้

"คุณครูวางใจได้ครับ ผมรู้จักประมาณการ"

หวางลี่ยิ้ม "นายรู้จักประมาณการ? นายมีความประมาณการอะไร!"

"พอแล้ว เรื่องลาหยุดวางไว้ก่อน ตอนนี้จัดการเรื่องเมื่อกี้ก่อน นายมั่นใจว่าจะไม่ยอมรับผิด?" หวางลี่จ้องเฉินโม่เขม็ง เหมือนว่าอยากจะมองหาความคิดที่แท้จริงของชายหนุ่มคนนี้

เฉินโม่พูดยิ้มๆว่า "ขออนุญาตถามนะครับคุณครู ถ้าหากว่ามีคนคิดอยากจะข่มขืนครู ครูคิดจะยอมหรือว่าต่อต้านขัดขืนละครับ?"

หวางลี่หน้าแดงก่ำ เอ่ยปากต่อว่า "ไร้สาระ ก็ต้องขัดขืนสิ!"

"แล้วถ้าหากว่าครูขัดขืนรุนแรงไปแล้วฆ่าโจรไปโดยไม่ระวัง แล้วครูก็จะมีความผิดฐานฆ่าคนมั้ยครับ?" เฉินโม่มองหวางลี่ ใบหน้าฉีกยิ้มเล็กน้อย

หวางลี่มองเฉินโม่อย่างตะลึง รู้สึกเถียงไม่ออก

ครูคนอื่นเองก็มองเฉินโมอย่างตกใจ ในใจชื่นชมปัญญาความคิดของเฉินโม่

สักพัก หวางลี่ถึงได้ถอนหายใจตอบว่า "ฉันไม่มีความผิด!"

เฉินโม่กางมือ พูดด้วยรอยยิ้มว่า "งั้นขออนุญาตถามนะครับคุณครู แล้วไม่ทราบว่าผมมีความผิดอะไรครับ?"

หวางลี่มองเฉินโม่ แววตาสับสน ในใจอดสงสัยไม่ได้ ว่านี่ใช่นักเรียนที่สอบได้อันดับท้ายสุดของโรงเรียนติดต่อกันมาสามปีจริงๆงั้นหรอ?

นักเรียนที่สามารถต้อนคุณครูมาได้ถึงจุดนี้ จะสอบติดอันดับท้ายติดต่อกันสามปีได้ยังไง!