แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 357

วันถัดมา แสงแดดจัดจ้าน

เมื่อวิชาคาบแรกเลิกเรียน ภายในโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจว พวกนักเรียนเล่นสนุกคึกคักอย่างมาก

อีกสองวัน ก็ถึงวันเลี้ยงฉลองโรงเรียนปีละครั้งของโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจวแล้ว ห้องวิชาการกำลังวางแผนจัดงานกันอยู่ ยุ่งวุ่นวายกันอย่างมาก

แต่วันนี้ ห้องวิชาการกลับมีแขกสำคัญคนหนึ่งมา นั่นก็คือประธานหลินจากบริษัทการค้าเจิ้งหัวแห่งอู่โจว มูลค่าทรัพย์สินหลายสิบล้าน

ห้องสมุดที่สร้างใหม่ของโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจว เงินทุนกว่าครึ่งหนึ่งก็คือประธานหลินท่านนี้เป็นคนบริจาคมา

หัวหน้ากัวแผนกห้องวิชาการวางงานในมือลง แล้วไปเสิร์ฟน้ำชาให้อย่างกระตือรือร้น ต้อนรับอย่างแขกผู้สูงส่ง

หลินทาวเดินตามหลังหลินเจิ้งหัว ที่ปากมีผ้าพันแผลสีขาวพันไว้อย่างเกินจริง ดูแล้วสาหัสอย่างมาก

"หัวหน้ากัวไม่ต้องยุ่งยากมากมายแล้วครับ วันนี้ที่ผมมาคาดว่าคุณก็น่าจะเดาได้แล้ว ลูกชายผมหลินทาวถูกทำร้ายในโรงเรียน เรื่องนี้หัวหน้ากัวต้องให้ความเป็นธรรมที่น่าพอใจกับผม" หลินเจิ้งหัวท่าทางอ่อนโยน แต่คำพูดเฉียบคมอย่างมาก

หัวหน้ากัวรูปร่างสูงใหญ่บึกบึน แม้ว่าจะอายุมากกว่าห้าสิบแล้ว แต่ดูแล้วก็ไม่ต่างอะไรจากอายุวัยกลางคน เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มแย้ม พูดว่า "ประธานหลินพูดเกินไปแล้วครับ เรื่องนี้เมื่อวานผมได้จัดการแล้วครับ ก็แค่เรื่องทะเลาะเล็กน้อยของเด็กๆก็เท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะช่วงนี้ยุ่งเรื่องงานฉลองโรงเรียน ผมคงจัดการนักเรียนที่ก่อเรื่องคนนั้นไม่นานแล้วครับ มีค่าพอให้คุณต้องเดินทางมาถึงนี่ที่ไหนกันครับ!"

ถ้าหากนักเรียนถูกทำร้ายบาดเจ็บในโรงเรียน โรงเรียนต้องรับผิดชอบ หัวหน้ากัวผู้มีประสบการณ์รับหน้าที่เป็นหัวหน้าฝ่ายวิชาการมานานหลายสิบปีเช่นนี้ รู้ดีว่าควรพูดยังไงให้เป็นผลดีต่อโรงเรียน

หลินเจิ้งหัวทำงานในวงการธุรกิจมาหลายสิบปี ความหมายคำพูดของหัวหน้ากัวเขาแค่ฟังก็เข้าใจ

จึงหัวเราะพูดว่า "หัวหน้ากัวครับ ผมไม่ได้มาเพื่อหาเรื่องโรงเรียน และก็ไม่ได้ต้องการให้โรงเรียนชดใช้อะไร ถ้าหากว่าเพื่อเงิน ผมก็คงไม่บริจาคห้องสมุดให้กับทางโรงเรียนหรอกครับ"