แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 36

แม้ว่าบรรยากาศในที่เกิดเหตุจะอึมครึม สถานการณ์ที่มีความเป็นไปได้สูงเอะอะก็จะชกต่อยกัน แต่ยังมีนักเรียนบางคน อดไม่ได้เกือบหัวเราะออกมา กับพฤติกรรมของโจวโหว

เฉินโม่ก็อดยิ้มไม่ได้ ไอ้หมอนี่ มาสร้างความตลกเหรอ?

แม่ของเจี่ยงหยาวพูดอย่างโมโหว่า : "ตบเด็ก ถือว่ามีความสามารถอะไรล่ะ?มีปัญญาก็มาจัดการฉัน!"

ความหวังสุดท้ายของเจี่ยงหยาว ตามมาด้วยโจวหาวถูกตบ แตกสลายโดยสิ้นเชิง พูดถามอย่างเป็นกังวลว่า : "โจวหาว นายไม่เป็นไรใช่ไหม?"ถึงยังไงโจวหาวก็ถูกตบเพราะออกหน้าแทนครอบครัวของเธอ

คำพูดที่เจี่ยงหยาวพูดกับโจวหาว ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ถูกจางหู่ตบเข้าไปฉาดหนึ่งจนมึนแล้ว ในเวลานี้โจวหาวรู้สึกโมโห แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือการไม่เข้าใจ

โจวหาวลุกขึ้นมาจ้องมองจางหู่อย่างโมโห พูดถามว่า : "จางหู่ แกหมายความว่ายังไง?แกรับปากฉัน ขอเพียงแค่ฉันออกหน้ามา แกก็จะพาคนออกไปไม่ใช่เหรอ?ทำไมตอนนี้ถึงได้พูดไม่เป็นคำพูดล่ะ!"

เห็นจู่ๆโจวหาวกล้าถามจางหู่ กลุ่มเพื่อนนักเรียแอบชื่นชมทันที แต่ว่า เหมือนว่ามีบางอย่างไม่ถูกนะ เดี๋ยวนะ คำพูดนี้ของโจวหาว หมายความว่ายังไง?

ทุกคนต่างก็เข้าใจในทันที โจวหาวเป็นคนนำพาจางหู่มา!

ทันใดนั้น ทุกคนด่าทอโจวหาวร้ายกาจ!

พ่อแม่ของเจี่ยงหยาวก็มองไปยังโจวหาวอย่างเกลียดชัง แอบถอนหายใจ

มิน่าล่ะเมื่อกี้โจวหาวเห็นจางหู่และพวกปรากฏตัวออกมาไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด มิน่าล่ะโจวหาวกล้ารับรองอย่างมั่นใจว่าจางหู่จะเห็นแก่หน้าเขา ที่แท้ โจวหาวสมรู้ร่วมคิดกับจางหู่ตั้งนานแล้ว

มีเพียงพวกนักเรียนเหล่านี้อย่างพวกเขาที่ยังงมโข่ง ยังเห็นว่าโจวหาวเป็นฮีโร่ที่คุณธรรมสูงส่งเทียมฟ้า

ก็แม้แต่หลี่เฉียงและจ้าวหลินที่เพิ่งจะแสดงความภักดีต่อโจวหาว ก็อดไม่ได้ที่จะด่าทอโจวหาวร้ายกาจดุร้าย เพื่อเป็นวีรบุรุษ คิดไม่ถึงว่าจะรวมพวกเขาอยู่ในแผนการด้วย แถมยังทำให้ครอบครัวของเจี่ยงหยาวได้รับความเสียหายโดยไม่มีเค้ามาก่อน!

เจี่ยงหยาวโมโหจนหน้าอกกระเพื่อมอย่างรุนแรง ชี้ด่าโจวหาวว่า : "โจวหาว นายมันคนชั่วช้าต่ำทราม !"

แต่ว่า เขารีบบังคับให้ตัวเองใจเย็นลงทันที แม้ว่าจางหู่หลอกเขาแล้ว แต่จางหู่ก็มีคำพูดหนึ่งที่พูดไม่ผิด เขาโจวหาวไม่มีสิทธิ์พูดเงื่อนไขกับจางหู่จริงๆ ถึงแม้ว่าพ่อของเขาโจวต้าฝู อยู่ตรงหน้าจางหู่ ก็ทำได้เพียงประจบประแจงอย่างไม่รู้สึกละอาย

หลังจากที่คิดเข้าใจแล้ว เสื้อกั๊กของโจวหาวเย็นวาบทันที นึกกลัวในภายหลังครู่หนึ่ง ถ้าหากเมื่อกี้เขาไม่อดทนไว้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะสร้างหายนะครั้งใหญ่ให้ครอบครัวพวกเขาแล้ว!

มิตรภาพของเพื่อนนักเรียน?เจี่ยงหยาว?เหอะ เมื่อเทียบกับธุรกิจของตระกูลโจวของเขาแล้ว สิ่งเหล่านี้ไม่ถือว่าเป็นอะไรทั้งนั้น

โจวหาวไม่หันหน้ามาเลยสักนิด หนีออกประตูไปอย่างน่าอนาถ คำพูดอันฮึกเหิมเหล่านั้นก่อนหน้านี้ ถือเป็นเพียงลมตดแล้ว

แต่ว่าโจวหาวกลับว่าไม่ได้จากไป แอบซ่อนอยู่หลังฝูงชนที่ดูอย่างคึกคักอยู่ข้างทาง แอบจ้องมองฉากในร้านอาหาร นัยน์ตาเกิดความอาฆาตพยาบาล

"เหอะ แม้ว่าครั้งนี้ฉันจะล้มเหลว แต่ว่า พวกแกอย่าได้คิดที่จะมีชีวิตที่ดี อีกเดี๋ยวจางหู่โมโห ฉันจะดูว่าพวกแกจะจัดการยังไง?ฉันอยากจะเห็นจุดจบของพวกแกกับตาตัวเอง!"