แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 360

"นักเรียนที่ชื่อเฉินโม่คนนี้ เป็นคนที่ท่านลู่ฉางเฟิงแนะนำเข้ามา? ตามนิสัยของลู่ฉางเฟิงแล้ว นักเรียนของเขาคงไม่เลวร้ายขนาดนี้สิ!"

"ถึงแม้จะเป็นนักเรียนที่ลู่ฉางเฟิงแนะนำมา ก็ไม่ควรทำผิดกฎโรงเรียน!" ผู้อำนวยการหยู่ไม่ให้เกียรติใครสักคน จัดการอย่างเป็นกลาง

ในใจของผู้อำนวยการหยู่มีความคิดตัดสินใจแล้ว

จึงได้โทรโทรศัพท์อีกครั้ง ครั้งนี้โทรไปที่หวางลี่ครูประจำชั้นมัธยมหกห้องหก

"ครูหวาง คุณพาตัวเฉินโม่มาที่ห้องรับแขกเดี๋ยวนี้เลยครับ"

ภายในห้องทำงาน หวางลี่สีหน้าเอือมระอา ไม่คิดว่าสุดท้ายแล้วเรื่องนี้ก็ไปถึงทางผู้อำนวยการโรงเรียน แล้วน้ำเสียงในสายของผู้อำนวยการ ก็ดูจะอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก

"เห้อ เฉินโม่ นายอวยพรให้ตัวเองแล้วกัน!ใจร้อน ก็ต้องยอมรับผลลัพธ์ ตอนนี้ได้รับบทเรียน ก็ดีซะกว่าอนาคตที่นายเข้าสู่สังคมแล้วได้รับบทลงโทษจากกฎหมายละนะ"

หวางลี่ส่ายหัว แล้วไปที่ห้องเรียนเรียกตัวเฉินโม่ที่กำลังเรียนหนังสืออยู่ไปที่ห้องรับแขก

ในวินาทีที่เห็นหน้าเฉินโม่ หัวใจของฉู่เหวินสงเต้นแรง แทบจะกลิ้งตกลงมาจากเก้าอี้

ผู้มีอิทธิพลฉู่รู้สึกว่า บางทีโลกก็แคบมากซะจนน่าสงสาร ถึงได้เกิดเรื่องที่บังเอิญมากเช่นนี้ขึ้น

ฉู่เหวินสงรีบลุกเตรียมจะไปทำความเคารพให้กับเฉินโม่ แต่กลับถูกเฉินโม่ส่งสายตาห้ามไว้ ฉู่เหวินสงเป็นบุคคลระดับไหน จึงได้เข้าใจความหมายของเฉินโม่ในทันที สายตาที่มองไปยังหลินเจิ้งหัว มีความสงสารแฝงอยู่ มีเจ้าโง่กำลังจะดวงซวงอีกแล้ว

เฉินโม่ยืนอยู่อย่างสงบนิ่ง มองไปที่ผู้อำนวยการหยู่แล้วพูดนิ่งๆว่า "ไม่ทราบว่าผู้อำนวยการเรียกตัวผมมา มีธุระอะไรครับ?"

ผู้อำนวยการหยู่สีหน้าเคร่งขรึม ถามว่า "นักเรียนเฉินโม่ นายเป็นทำร้ายนักเรียนหลินทาวใช่มั้ย?"

แม้วว่าหลินเจิ้งหัวจะพูดจามีเหตุผล แต่ผู้อำนวยการหยู่จะไม่ฟังความข้างเดียว เขาจะต้องรับฟังว่าเฉินโม่มีอะไรอยากจะพูด