แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 395

เวินฉิงเตือนอยู่ด้านหลังด้วยความกังวล "เสี่ยวโม่ อย่าประเมินศัตรูต่ำเกินไป!"

เฉินโม่พยักหน้า "พี่เวินฉิง วางใจเถอะ ในโลกนี้ไม่มีใครสามารถทำร้ายผมได้!"

หลี่ซู่เฟินค้อนใส่เฉินโม่และด่าว่า "พูดไร้สาระอีกแล้ว อย่าอวดเก่ง!"

เวินฉิงปิดปากแล้วหัวเราะเยาะ บางทีมีเพียงหลี่ซู่เฟินเท่านั้นที่สามารถทำให้เฉินโม่ยอมแพ้ได้

เฉินโม่มองเวินฉิงแล้วยักไหล่ด้วยความเก้อเขิน จากนั้นหันไปมองหนานกงหลินเทียนอีกครั้ง

หนานกงหลินเทียนมองเฉินโม่ด้วยสายตาเหยียดหยาม และกล่าวเยาะเย้ย "ไอ้หนุ่ม ก่อนมาฉันได้ยินว่าแกหยิ่งผยองมาก วันนี้ได้เห็นแกแล้ว ฉันรู้สึกว่าแกไม่ได้หยิ่งผยองธรรมดา แต่หยิ่งผยองจนถึงขีดสุด!"

"พ่อแม่ของแกละเลยการอบรมสั่งสอนแก ตอนนี้ฉันสั่งสอนแกแทนพวกเขาเอง ทำให้แกรู้ว่าอะไรคือกบในกะลา!"

พลังบนร่างกายของหนานกงหลินเทียนพุ่งสูงขึ้น ร่างของเขาเปล่งประกาย ปล่อยพลังหมัดมาที่เฉินโม่

หนานกงหลินเทียนด่าว่าเฉินโม่ขาดการอบรมสั่งสอนต่อหน้าหลี่ซู่เฟิน ช่างเลวทรามจริง ๆ เจตนาฆ่าที่อยู่ในใจของเฉินโม่ ตอนนี้เจตนาฆ่านั้นรุนแรงขึ้น

สีหน้าของเฉินโม่ราบเรียบ ขณะที่หนานกงหลินเทียนโจมตีมา เขาโบกสะบัดมือแล้วตบไปที่หน้าหนานกงหลินเทียน ทำให้เขากระเด็นออกไปทันที

"ความแข็งแกร่งแค่แดนในชั้นสูงสุดเท่านั้น ยังกล้าอวดดีต่อหน้าฉัน รนหาที่ตาย!" เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

หนานกงหลินเทียนถูกเฉินโม่ตบหน้าไปกระแทกกับโต๊ะสามตัว ก่อนจะกลิ้งลงบนพื้น เฉินโม่ยังไม่อยากจะฆ่าเขา มิเช่นนั้นตอนนี้ศีรษะของ หนานกงหลินเทียนอยู่บนพื้นแล้ว