แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 396

"ฮ่า ๆ ถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป บวกกับคำบอกเล่าจากปากผู้ถูกกระทำอย่างผม คุณคิดว่าทุกคนจะเชื่อใคร?" หนานกงหลินเทียนมองเวินฉิงด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ

"เลวทรามต่ำช้า!" เวินฉิงพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา ถ้าหากพวกเขาทำอย่างที่พูด เหตุการณ์นี้จะส่งผลเสียต่อเหม่ยหวา กรุ๊ปอย่างแน่นอน แต่ก็ไม่สามารถทำให้เหม่ยหวา กรุ๊ปเสียหายมากนัก

ทำให้เวินฉิงไม่เกรงกลัว

หนานกงหลินเทียนเหลือบมองเฉินโม่ด้วยความยั่วยุ สีหน้าเต็มไปด้วยความชั่วร้าย "เฉินโม่ ฉันหนานกงหลินเทียนจะจำบัญชีแค้นในวันนี้เอาไว้ ตระกูลหนานกงจะไม่จบแค่นี้อย่างแน่นอน!"

"กลับ!"

ขณะที่หนานกงหลินเทียนว่านเหวินโยวและคนอื่น ๆ ถอยหลังกลับพวกเขาหันมามองเฉินโม่ ราวกับว่าพวกเขากลัวเฉินโม่จะโจมตีอย่างกะทันหัน

"พวกเขาไม่จบแค่นี้หรอก" เฉินโม่มองพวกเขาและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ใบหน้าเย็นชา

"ในเมื่อมาแล้ว แกยังต้องการจากไปอีกเหรอ? แกคิดว่าฉันเฉินโม่เป็นตัวอะไร!"

หลังจากกล่าวด้วยเสียงเย็นชา ร่างของเฉินโม่ก็หายไปทันที วินาทีต่อมา เขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของหนานกงหลินเทียนและจับคอของหนานกงหลินเทียนด้วยมือข้างหนึ่ง

"ไอ้หนุ่ม แก ....แกคิดจะทำอะไร?" หนานกงหลินเทียนรู้สึกราวกับว่าคอของเขาถูกคีมเหล็กยักษ์หนีบเอาไว้ เขาใช้กำลังทั้งหมดแล้วแต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นด้วยได้ ทำให้เขาอดที่จะตกใจไม่ได้

ว่านเหวินโยวและกลุ่มลูกน้องรีบถอยหลัง กลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อพวกเขา

"เฉินโม่ คุณชายหนานกงเป็นคนของตระกูลนักบู๊แห่งเจียงหนาน หากแกกล้าทำร้ายเขา ตระกูลหนานกงจะมีเหตุผลที่จะทำลายล้างเหม่ยหวา กรุ๊ป!" ว่านเหวินโยวกล่าวอย่างเย็นชา