แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 400

ก่อนจะออกเดินทาง เฉินโม่กำชับหลี่ซู่เฟินและเวินฉิงว่าต้องสวมจี้หยกอยู่ตลอดเวลา หากเกิดเรื่องอะไร ให้โทรหาเขาทันที และทุกอย่างรอจนกว่าเขาจะมาถึงค่อยว่ากัน

เฉินโม่พูดคำเหล่านี้ซ้ำหลายครั้ง สุดท้ายหลี่ซู่เฟินรู้สึกรำคาญ เธอจึงใช้เท้าเตะไปที่ก้นของเฉินโม่ หัวเราะและด่าว่า "สรุปแล้ว แกเป็นแม่ หรือฉันเป็นแม่? รีบกลับไปเรียนเร็ว!"

พูดประโยคเดียว ทำให้เฉินโม่หน้าแดง ส่วนเวินฉิงที่อยู่ด้านข้างหัวเราะจนท้องแข็ง

เฉินโม่กลับมาถึงอู่โจวประมาณ 12.00 น. หลังจากเขากลับมาลานชุมชนเมืองสักครู่ คุณท่านจินก็โทรมาและจะไปเยี่ยมตนเอง

เมื่อฟังน้ำเสียงที่เคร่งขรึมของคุณท่านจินแล้ว ฉินโม่คาดว่าคุณท่านจินต้องรู้เรื่องที่เขาฆ่าหนานกงหลินเทียนในฮ่านหยางแล้ว และเขาน่าจะมีเรื่องจะคุยกับตนเอง

เฉินโม่หลับตาและฝึกฝนอยู่ในห้อง รอคุณท่านจินอย่างเงียบ ๆ

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา คุณท่านจินพาจินเพ่ยอวิ๋นมาถึงลานชุมชนเมืองแล้ว

ในห้อง เฉินโม่และคุณท่านจินนั่งเผชิญหน้ากัน หลังจากจินเพ่ยอวิ๋นทำความเคารพ เธอก็ไปยืนอยู่ข้างหลังคุณท่านจินด้วยความเคารพ มองตาเฉินโม่เป็นครั้งคราว ซึ่งค่อนข้างซับซ้อน

เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "คุณท่านจินมีธุระอะไรกับผมหรือครับ?"

ผมขาวของจินโจงรุ่นค่อยๆเป็นสีดำในช่วงนี้ เห็นได้ชัดว่าพลังบำเพ็ญของเขาพัฒนาขึ้นมาก ทั้งหมดนี้อาศัยวิชาของตระกูลจินที่เฉินโม่ปรับปรุงใหม่

จินโจงรุ่นมองเฉินโม่ด้วยสีหน้าจริงจัง "เฉินไต้ซือ ผมได้ยินมาว่าคุณฆ่า หนานกงหลินเทียนที่ฮ่านหยางจริงหรือเปล่า?"

เฉินโม่พยักหน้า "ถูกต้อง"

จินโจงรุ่นถอนหายใจ มีความกังวลบนหน้าเล็กน้อย "เฉินไต้ซือ คุณรู้ไหมว่าหนานกงหลินเทียนเป็นคนของตระกูลหนานกง ซึ่งเป็นตระกูลนักบู๊แห่งมณฑลเจียงหนาน?"

เฉินโม่พยักหน้าต่อ "ผมรู้"