แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 443

เฉินโม่มีสีหน้านิ่งๆ นั่งลงที่ตำแหน่งหลักของห้องโถงอย่างไม่เกรงใจฉู่เหวินสง

"นี่คือน้ำชี่ทิพย์" เฉินโม่พูดนิ่งๆ

"คุณไปเอาต้นไม้มาสักกระถางหนึ่งสิ"

ฉู่เหวินสงก็รีบไปเอาต้นโบตั๋นที่พร้อมจะบานแล้ว มาวางไว้บนโต๊ะ

"เฉินไต้ซือครับ หลายวันมานี้ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ดอกโบตั๋นที่จะบานในอีกเดือนข้างหน้า มันกลับมาทีท่าว่าจะบานเร็วๆ นี้ ไม่ทราบว่าเกี่ยวกับท่านหรือเปล่า?"

เฉินโม่ไม่ได้ตอบ แต่ยื่นมือออกไปจับต้นโบตั๋นนั้นกลางอากาศ ดอกโบตั๋นที่กำลังจะบาน ก็เหี่ยวแห้งไปทันที

ฉู่เหวินสงก็ตกใจกับพลังที่เฉินโม่แสดงออกมา แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ค่อยเข้าใจ ขมวดคิ้วมองไป ไม่รู้ว่าเฉินโม่คิดจะทำอะไร

"คุณเอาน้ำชี่ทิพย์ในขวดนี้เทลงไปหนึ่งหยด" เฉินโม่สั่ง

ฉู่เหวินสงก็ทำตาม

น้ำชี่ทิพย์หนึ่งหยด ร่วงลงไปในกระถาง ต้นดอกโบตั๋นที่เหี่ยวแห้งก็ฟื้นกลับมาเป็นปกติทันทีอย่างน่าอัศจรรย์ และดอกที่เตรียมจะบาน ก็บานออกมาทันที ดอกไม้สีสดใสบานสะพรั่งในห้องโถงอย่างน่าประหลาด

"นี่มัน.....ตายแล้วฟื้นอย่างนั้นหรือ!" ฉู่เหวินสงหายใจเข้า เหมือนจะไม่เชื่อสายตาตนเองที่เห็น

"น้ำชี่ทิพย์นี้มีสรรพคุณที่ช่วยให้พืชตายแล้วฟื้นได้ แต่ไม่ได้มีผลอะไรกับคนมากนัก แต่ว่ากินไปเป็นเวลานาน สามารถทำให้หายจากอาการป่วยต่างได้ ทำให้อายุยืนได้!" เฉินโม่พูดนิ่งๆ

ฉู่เหวินสงตื่นตกใจ "รักษาโรคได้ ยืดอายุได้!"