แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 458

แต่ว่ามู่หรงยานเอ๋อร์ไม่ได้อยู่ที่นี่ คนอื่นๆ ของตระกูลมู่หรงอานเข่อเยว่ไม่รู้จักเลย ได้แต่มองดูเฉินโม่อย่างทำอะไรไม่ได้ ในใจก็แอบคิดว่า "เฮ้อ เรื่องมาถึงขั้นนี้ ก็ขอให้นายโชคดีแล้วกัน อวดดีมากไปก็ต้องชดใช้บ้าง!"

เฉินโม่มองชายแก่ร่างผอม ใบหน้าก็ไม่อยากจะทนแล้ว เตรียมจะตบไอ้คนนี้ให้ตายด้วยฝ่ามือเดียว เพื่อให้โจวเทียนวั่งรู้ถึงฤทธิ์ของเขา และให้โจวเทียนวั่งไสหัวออกไป

แต่เฉินโม่เห็นคนกำลังเดินมาทางนี้ คงจะเห็นการเคลื่อนตรงจุดนี้ ก็เลยได้แต่ต้องเก็บพลังอาฆาตนั้นกลับไป

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

คนที่เข้ามา ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือนายท่านของตระกูลมู่หรง พ่อของมู่หรงยานเอ๋อร์ มู่หรงเค่อในตำนานเจียงเป่ยมีกู้เฟิง เจียงหนานมีมู่หรง

พอเห็นมู่หรงเค่อเข้ามา ทุกคนก็ทำความเคารพ "สวัสดีครับคุณมู่หรง!"

หยู่เหวินเฉิงกับหยู่เหวินฟางเฟยก็รีบทำความเคารพ "สวัสดีครับ/ค่ะคุณอามู่หรง!"

พอมู่หรงเค่อเข้ามา พวกผู้ใหญ่ที่กำลังคุยกัน ก็ตามเข้ามาด้วย ทางฝั่งเฉินโม่ก็ยิ่งครึกครื้น

"อืม หยูเวินหวาพ่อของพวกเธอสบายดีไหมล่ะ? ครั้งนี้ไม่ได้มาด้วยหรือ?" มู่หรงเค่อยิ้มถาม

"พ่อผมร่างกายไม่ค่อยดีครับ ดังนั้นพวกเราสองคนก็เลยเข้ามาอวยพรให้กับน้องยานเอ๋อร์เองครับ!" หยู่เหวินเฉิงตอบกลับไปอย่างมีมารยาท

"อ๋อ" มู่หรงเค่อพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็มองไปยังโจวเทียนวั่ง

"มีเรื่องอะไรถึงต้องลงไม้ลงมือกันขนาดนี้?" มู่หรงเค่อยิ้มถามเบาๆ แต่สายตามีความไม่พอใจ อย่างไรเสียวันนี้ก็เป็นงานวันเกิดครบ18ปีของยานเอ๋อร์ ถ้ามีใครมาต่อสู้กันในงาน ก็เท่ากับไม่ไว้หน้าตระกูลมู่หรง ต่อให้เป็นโจวเทียนวั่งก็ไม่ได้เหมือนกัน

พอเจอกับคนอันดับหนึ่งในเจียงหนาน โจวเทียนวั่งก็ไม่กล้าอวดเบ่ง ยกมือคำนับไปเบาๆ "น้องมู่หรง ไม่ใช่ว่าผมอยากจะทำลายบรรยากาศงานเลี้ยงฉลองหรอกนะ แต่ว่ามันมีคนทำเกินกว่าเหตุไปน่ะสิ!"

คนที่เข้ามามุงดูก็แปลกใจ โจวเทียนวั่งเป็นคนระดับไหนแล้ว!เป็นคนของตระกูลโจวแห่งชานเมืองเจียงหนาน อิทธิพลเป็นรองแค่ตระกูลมู่หรง ทั้งมณฑลเจียงหนาน นอกจากตระกูลมู่หรงแล้ว ใครจะมีความกล้ามาหาเรื่องโจวเทียนวั่งได้?

โจวเทียนวั่งมองเฉินโม่ สีหน้าร้ายๆ "อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้แสดงแสนยานุภาพ ทำให้เด็กบางคนที่ขนยังไม่ขึ้นคิดว่าผมแก่ไปแล้ว ไม่เห็นผมอยู่ในสายตา กล้าไล่ให้ผมไสหัวไปต่อหน้าทุกคน!" คำว่า ไสหัวไป โจวเทียนวั่งตั้งใจพูดกระแทกแรงๆ ให้มันดูดังกระแทกหู

ทุกคนก็อ้าปากค้าง ทั้งในมณฑลเจียงหนาน ต่อให้เป็นคนของตระกูลมู่หรง ก็ไม่กล้าพูดคำนี้กับโจวเทียนวั่งง่ายๆ

หมอนี่เป็นใครกัน? ถึงได้โอหังแบบนี้!

หยู่เหวินฟางเฟยเหมือนจะรู้สึกว่ายังไม่พอ เลยเข้าไปจับแขนมู่หรงเค่อแล้วพูดอ้อนว่า "คุณอามู่หรงคะ ยังมีอีกนะคะ ไอ้บ้านี่มันจับหนูโยนใส่ถังขยะด้วยค่ะ หนูขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว มันยังทำร้ายพี่ชายหนูด้วยค่ะ คุณอาจะต้องทวงความยุติธรรมให้พวกเรานะคะ!"

เพื่อที่จะแก้แค้นเฉินโม่ หยู่เหวินฟางเฟยก็ไม่สนใจศักดิ์ศรีตนเองแล้ว เลยเล่าเรื่องที่ตนเองถูกเฉินโม่จับโยนใส่ถังขยะให้ทุกคนได้รู้

ทีนี้ แม้แต่มู่หรงเค่อก็สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย สายตาที่มองไปยังเฉินโม่ ก็เผยความโกรธออกมา

ต่อยคุณชายของตระกูลหยู่เหวิน เอาลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลหยู่เหวินจับใส่ถังขยะ พูดไล่โจวเทียนวั่งให้ไสหัวไปต่อหน้ากลุ่มวัยรุ่น แต่ละเรื่องก็เพียงพอที่จะให้ตระกูลหยู่เหวินกับตระกูลโจวแก้แค้นเต็มกำลังแล้ว

ถ้าเฉินโม่เป็นลูกชายตนเอง มู่หรงเค่อก็อยากจะเข้าไปตบหน้าสักสองสามที ต่อให้เป็นเขาเองก็ไม่กล้าหาเรื่องตระกูลหยู่เหวินกับตระกูลโจวพร้อมกัน

"ไอ้เด็กคนนี้ เป็นตัวหาเรื่องจริงๆ นะ บ้ามากเลยจริงๆ !" มู่หรงเค่อมองเฉินโม่ ในใจก็เกินจะเยียวยา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ