แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 457

เหล่าลูกเศรษฐีรวมทั้งนักเรียนของโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจวก็ล้วนตกใจนิ่งไปหมดเลย!

"ผมไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม หมอนี่บ้าไปแล้วหรือเปล่า? ถึงได้กล้าบอกให้โจวเทียนวั่งไสหัวไป!"

"ทั้งมณฑลเจียงหนาน แม้แต่มู่หรงชิงหลงนายท่านของตระกูลมู่หรงยังไม่กล้าพูดแบบนี้กับโจวเทียนวั่งเลย ทีนี้ล่ะเรื่องใหญ่แน่ โจวเทียนวั่งฆ่าเขาแน่!"

เหล่าลูกเศรษฐีที่เดิมทีอยากจะดูแค่เรื่องสนุกเท่านั้น สายตาที่มองเฉินโม่ ก็เหมือนกับมองคนที่ตายไปแล้ว

เจิ้งหยวนฮ่าวส่ายหัว สายตาเผยความดูถูกเหยียดหยามออกมา โบราณว่าไว้ รู้เอาตัวรอดเป็นยอดดี อยู่ในมณฑลเจียงหนานยังจะกล้าอวดดีแบบนี้ รนหาที่ตายจริงๆ !

อานเข่อเยว่มองดูเฉินโม่ สายตาก็เอือมระอา "เฉินโม่นะเฉินโม่ ยังอวดดีเหมือนเดิมเลยนะ ที่นี่คือมณฑลเจียงหนาน ไม่ใช่ฮ่านหยาง คิดว่าโจวเทียนวั่งไม่กล้าฆ่านายหรือไง?"

หยู่เหวินเฉิงและหยู่เหวินฟางเฟยก็มีสีหน้าทำอะไรไม่ถูก เดิมทีคิดว่าที่เฉินโม่ทำกับพวกเขาอย่างนั้น ก็ถือว่าโอหังมากแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าต่อหน้าโจวเทียนวั่ง เฉินโม่ก็ยังไม่รู้เจียมตัว กลับโอหังมากกว่าเดิม

หยู่เหวินเฉิงกับหยู่เหวินฟางเฟยก็เผยสีหน้าดีใจออกมาทันที เฉินโม่หาเรื่องพวกเขา อย่างมากโจวเทียนวั่งก็แค่สั่งสอนเขาไปหน่อย เพื่อระบายความแค้นให้กับทั้งสองคน แต่ตอนนี้เฉินโม่บอกให้โจวเทียนวั่งไสหัวไปต่อหน้าทุกคน

โจวเทียนวั่งก็หน้าบึ้งถึงขีดสุด เขายังไม่ทันเอ่ยปาก ชายแก่ร่างผอมที่ตามมาทางด้านหลังก็จ้องมอง แล้วตะคอกใส่ว่า "บังอาจนะมึง กล้าเสียมารยาทกับคุณโจว ดูเหมือนมึงจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วนะ!"

เฉินโม่มองไปยังชายแก่ร่างผอม เผยรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมา "แค่นักบู๊ระดับแดนในชั้นสมบูรณ์อย่างมึง กล้ามาเสียมารยาทกับกู ใครให้มึงกล้าทำแบบนี้ได้วะ ไสหัวออกไป!"

เฉินโม่ตะคอกไปเบาๆ แต่ไม่ได้ตั้งใจจะเปิดเผยพลังบำเพ็ญ แต่ก็ได้ระเบิดกลิ่นอายพลังที่แข็งแกร่งออกไป ทำให้หยู่เหวินเฉิงกับชายแก่ร่างผมตกใจขึ้นมาทันที