แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 551

มองดูโลงศพหยกขาวตรงหน้า ทุกคนไม่สงสัยในคำพูดของหยวนชิงซานอีกต่อไป

"ผมบอกแล้วว่ามันเบามาก" หยวนชิงซานพูดอย่างผู้บริสุทธิ์

แต่ว่า ในเวลานี้ไม่มีใครสนใจแล้วว่าทำไมโลงศพนี้ถึงได้เบาเช่นนี้? ภายในใจของทุกคน ต่างก็กังวลว่าภายในโลงศพ มีสมบัติล้ำค่าอะไรกันแน่

"รีบเปิดมันเร็ว ดอกฮิกันบานะต้องอยู่ในโลงศพนี้แน่นอน!" ไช่เหวินหย่าพูดกับบอดี้การ์ดทั้งสองคนอย่างร้อนใจ

บอดี้การ์ดทั้งสองเดินเข้าไปอย่างหวาดกลัว แล้วออกแรงยกฝาโลงไว้ เป็นอย่างที่หยวนชิงซานพูดจริงๆ โลงศพนี้เบาเหมือนกับว่าไร้น้ำหนัก

เมื่อฝาโลงเปิดออก ทุกคนต่างก็ชะโงกหน้ามองดู จากนั้นทุกคนต่างก็ตกใจอ้าปากค้าง

ภายในโลงศพหยกขาว มีหญิงสาวสวยงามที่สวมใส่มงกุฎ สวมเสื้อผ้าแดนตะวันตกโบราณ และมีสมบัติล้ำค่าวางอยู่เต็มร่างกาย เธอกำลังนอนอยู่อย่างเงียบสงบ

ผิวพรรณของเธอขาวอมชมพู ขนตาที่ยาวสง่าพาดอยู่บนดวงตา ไม่ต่างอะไรกับคนมีชีวิต

"นี่มันไม่เป็นหลักวิทยาศาสตร์เลย!"

"คนที่ตายไปกว่าสองพันปี ทำไมถึงได้รักษาไว้ได้อย่างดีเช่นนี้ละ?" ไช่เหวินหย่าอุทานอย่างไม่เข้าใจ ถึงขั้นลืมเรื่องการมาตามหาดอกฮิกันบานะไปแล้ว

เฉินโม่เองก็ขมวดคิ้ว สีหน้านึกคิดวิเคราะห์

"อ๊า!"

ทันใดนั้น ไช่เหวินหย่าก็เข้าไปเกาะแขนของเจี่ยงไต้ซือไว้ กรีดร้องอย่างหวาดกลัว "หล่อน หล่อนฟื้นแล้ว! หล่อนฟื้นแล้ว! เมื่อกี้ฉันเห็นหล่อนลืมตาขึ้นมาแล้ว!"

ที่จริงแล้วไม่ต้องรอให้ไช่เหวินหย่าพูด ในเวลานี้ราชินีจิงเจวี๋ยที่เดิมทีนอนอยู่ในโลงศพอย่างเงียบสงบ ตอนนี้ได้ลอยออกมากลางอากาศแล้ว

หญิงสาวคนนั้นสวยงามมาก สวยงามจนทำเอาหยุดหายใจ

"รบกวนข้าพักผ่อน พวกเจ้าก็อยู่ที่นี่ซะเถอะ!"

น้ำเสียงเย็นยะเยือก ดังขึ้นให้ทุกคนได้ยิน

ตามด้วย แท่นหินใต้เท้าของทุกคนสั่นสะเทือน และทั่วทั้งพระราชวังใต้ดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

"แย่ละ ที่นี่จะถล่มแล้ว!" เจี่ยงไต้ซือกรีดร้องอย่างหวาดกลัว