แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 577

ชายวัยกลางคนเห็นว่าเฉินโม่ยังยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ จึงตะโกนเสียงดังด้วยสีหน้าร้อนรนว่า "เจ้าหนุ่มน้อย นี่คือวิชามืดของพ่อมดแห่งความชั่วร้าย ห้ามปะทะโดยตรงเด็ดขาด นายรีบหนีไปซะ!"

เฉินโม่ไม่สนใจสีหน้าร้อนรนของชายวัยกลางคน เพียงแค่พูดออกมาอย่างเรียบเฉยว่า "ไม่จำเป็น!"

สายฟ้าสีดำผ่าลงที่เกราะกำบังของกระจกโบราณ ส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆออกมา อยู่ได้นานเพียงแค่สามวินาทีเท่านั้น ก็ได้สูญหายไป

เฉินโม่และชายวัยกลางคนยืนนิ่งอยู่กับที่อย่างมั่นคง ไม่บาดเจ็บใดๆทั้งสิ้น

กระจกโบราณเป็นเครื่องรางชั้นดี เฉินโม่แทบจะดูดกลืนรากทิพย์พรสวรรค์จนหมดแล้ว พลังจึงสูงมากขึ้นถึงระดับชั้นห้าแดนรวมพลัง หากไม่ใช่ว่าเฉินโม่จงใจเก็บกดไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้พลังบำเพ็ญเพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไป ตอนนี้คงจะก้าวกระโดดมากขึ้นถึงระดับชั้นหกแดนรวมพลังแล้ว

ร่างธาตุไม้ของร่างไม่สิ้นสูญหุนหยวน ก็เหลือเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น ก็จะสามารถฝึกฝนได้จนถึงขั้นเสร็จสิ้นแล้ว

จากพลังในตอนนี้หากใช้กระจกโบราณ แทบจะสามารถใช้พลังอำนาจทั้งหมดของกระจกโบราณได้แล้ว

ส่วนชาร์ลเป็นเพียงแค่พ่อมดขั้นหกเท่านั้น มีพลังคล้ายกับผู้บำเพ็ญเซียนระดับแดนทิพย์แท้ นั่นก็คือระดับปรมาจารย์บู๊

แม้ว่าชาร์ลจะใช้พลังทั้งหมดแสดงวิชามืดออกมา ก็ไม่สามารถจะทำลายการปกป้องของกระจกโบราณได้

ชาร์ลมีสีหน้าที่อัศจรรย์ใจ มองดูแสงสีที่ปกคลุมรอบตัวเฉินโม่ แล้วพูดอย่างตกใจว่า "วิชาป้องกันตัว? นายเป็นนักเวท!"

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของชาร์ลไม่เป็นผล โจนส์ก็ได้ทำการโจมตีต่อทันที

ชายวัยกลางคนไม่ว่างสนใจความตกตะลึงภายในใจ สีหน้าระมัดระวังตัวเหมือนเผชิญหน้ากับศัตรูยิ่งใหญ่ "ชนเผ่าแวมไพร์เชี่ยวชาญเรื่องความเร็วและพลังมากที่สุด ต้องระวังตัวให้ดี!"

เฉินโม่ยิ้มเรียบเฉย ร่างกายแสดงออกถึงความมั่นใจอย่างมาก "ไม่เป็นปัญหา!"