แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 596

หลี่ตงหยางน้ำเสียงเย็นชา "เจียงเหอซาน ฉันไล่ลูกทรพีคนนั้นออกจากตระกูลหลี่ไปนานแล้ว ทุกสิ่งอย่างที่มันทำไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับตระกูลหลี่!"

"ทุกอย่างที่ฉันเสนอ ล้วนมองจากจุดยืนของประเทศ นายอย่าได้เอาความคิดชั่วร้ายของตัวเองมากล่าวหาผู้อื่น!"

เจียงเหอซานยิ้มเล็กน้อย "ผู้นำหลี่ไม่จำเป็นต้องร้อนรนเช่นนี้ ผมก็แค่พูดไปตามเรื่องราวเท่านั้น"

หลี่ตงหยางถลึงตาใส่เจียงเหอซาน แล้วพูดอย่างมีความชอบธรรมว่า "ประเทศมีกฎหมาย บ้านมีกฎระเบียบ ถึงแม้ตระกูลว่านจะหาเรื่องก่อน ยังไงก็มีกฎหมายจัดการ ไม่จำเป็นต้องให้คนโลกฝึกบู๊มาทำเรื่องเกินหน้าที่ของตัวเอง! หากว่าอนาคตคนโลกฝึกบู๊ต่างทำเช่นนี้กันหมด อย่างนั้นโลกก็วุ่นวายโกลาหลสิ!"

เจียงเหอซานไม่พูดอะไรอีก แต่ในสายตาที่มองหลี่ตงหยางกลับมีความดูถูก

ผู้นำคนนั้นพยักหน้าเล็กน้อย สีหน้าไม่มีอารมณ์ใดๆ ดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ "ยังมีใครมีความคิดเห็นต่างกันอีกมั้ย?"

ไม่มีใครพูดจา ต่างก้มหน้าเงียบเหมือนดั่งพระจำศีล

"ในเมื่อไม่มีความเห็นอื่นอีก อย่างนั้นการจัดการเรื่องในฮ่านหยาง ก็ใช้วิธีการของผู้นำหลี่จัดการก่อน"

ผู้นำหลี่รวมทั้งผู้นำตระกูลอีกห้าตระกูลมหาอำนาจต่างเงยหน้าขึ้น ฉีกยิ้มมุมปาก

เจียงเหอซานขมวดคิ้วเล็กน้อย มองดูผู้นำคนนั้น ในแววตามีความสงสัย

"คุณท่านฉลาดหลักแหลม!" หลี่ตงหยางพนมมือพูด

ผู้นำคนนั้นก็ยังสีหน้าเฉยชาเหมือนเดิม "แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ จะต้องจัดการอย่างระมัดระวัง อีกสามวันค่อยตัดสินใจแผนการจัดการสุดท้าย"

หลี่ตงหยางขมวดคิ้ว มองดูผู้นำคนนั้น นึกคิดบางอย่าง

ผู้นำตระกูลมหาอำนาจคนอื่นเองก็มีแววตาสับสน

"ทุกท่านยังมีอะไรอยากจะเพิ่มเติมอีกมั้ย?" คนผู้นั้นกวาดมองทุกคน แล้วเอ่ยถามนิ่งๆ

ไม่มีใครพูดอะไร

"อย่างนั้นก็เลิกประชุม!" คนผู้นั้นลุกขึ้นยืนแล้วพูด