แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 595

พี่หลี่ต่อว่าเสียงเบา "อย่าเดามั่ว ทำสงครามหรือไม่นั่นคือการตัดสินใจของพวกระดับชั้นสูงเป็นคนตัดสินใจ พวกเราแค่ทำตามคำสั่งก็พอแล้ว!"

ชายหนุ่มไม่กล้าพูดอะไรอีก แล้วสำรวจมองรอบด้านอย่างระแวดระวัง ดวงตาเบิกโตกว่าเดิมมาก

รัฐสภา สถานที่กำหนดนโยบายประเทศหัวเซี่ย

ประตูปิดแน่นหนา นอกประตูมีชายหนุ่มสวมเสื้อสูทสีดำยืนตรง ลมหายใจเชื่องช้า แค่มองก็รู้ว่าเป็นยอดฝีมือ

ในที่ลับมีผูอาวุโสซ่อนอยู่หลายคน ต่างก็มีพลังแข็งแกร่ง ดูแล้วไม่แพ้ฉินกวนไห่เลย

บนโต๊ะประชุมที่กว้างใหญ่ มีชายชราหน้าตาดูดีสิบกว่าคน ต่างมีสีหน้าเคร่งเครียด ถึงจะเป็นเพียงคนธรรมดา แต่เมื่อมีการเคลื่อนไหวก็พอมีความน่าเกรงขามอยู่ด้วย

สิ่งนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับพลังบำเพ็ญ แต่เป็นความน่าเกรงขามที่สะสมจากการอยู่ในตำแหน่งที่สูงส่งมายาวนาน และสามารถตัดสินใจความเป็นความตายของผู้อื่นได้

ทุกคนในที่แห่งนี้ มักจะปรากฏให้เห็นในข่าวอยู่เสมอ ผู้นำสองคนแรกถึงขั้นขึ้นหน้าหนึ่งของข่าวอยู่ตลอด ถือเป็นการมีตัวตนอยู่ระดับสูงสุดภายในศูนย์กลางอำนาจประเทศหัวเซี่ย ไม่มีใครอื่นอีก!

ผู้นำของหกตระกูลมหาอำนาจ ล้วนอยู่ด้านใน นั่งอยู่อย่างเรียบร้อยและหันมองคนผู้อยู่ตำแหน่งแรก

หลี่ตงหยางผู้นำตระกูลหลี่ พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า "ท่านครับ เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองฮ่านหยาง แม้ว่าสื่อทางการของเราจะทำการแก้ข่าวไปอย่างรวดเร็วแล้ว แต่ก็ไม่สามารถลบล้างผลกระทบได้ เพราะยังไงซะเรื่องราวก็รุนแรงอย่างมาก ผลกระทบจึงร้ายแรง!"

"เรื่องนี้ จะต้องจัดการอย่างเคร่งครัด มิฉะนั้นอนาคตผู้คนโลกฝึกบู๊จะเลียนแบบ อย่างนั้นคงจะเกิดความโกลาหลอย่างหนัก!"

หยางวั่นเหนียนผู้นำตระกูลหยางพูดเสียงเข้มว่า "เห็นด้วยครับ!"

หลิวเจิ้นเซิง ผู้นำตระกูลหลิวพูดว่า "เห็นด้วยครับ!"

"เห็นด้วยครับ!"

หกตระกูลมหาอำนาจแห่งยานจิง รวมทั้งพวกเจ้าหน้าที่ที่ร่วมมือกับหกตระกูลนี้ ล้วนสนับสนุนข้อเสนอของหลี่ตงหยาง

มองดูคนส่วนมากที่มาร่วมการประชุมต่างก็สนับสนุนข้อเสนอของหลี่ตงหยาง แต่มีอีกหนึ่งคนที่ไม่พูดอะไรเลย

ชายชราสวมใส่เสื้อทหารผู้นั่งอยู่ตำแหน่งแรกทางฝั่งซ้าย เงยหน้ามองดูพวกหลี่ตงหยาง แววตาดูมีความไม่พอใจ

แต่ผู้นำคนนั้นกลับพูดเสียงนิ่งด้วยหน้าตานิ่งเฉยว่า "เรื่องนี้มีผลกระทบร้ายแรงจริงๆ ควรจะจัดการสักหน่อย ผู้นำตระกูลหลี่มีวิธีดีๆอะไรแนะนำหรือไม่?"

น้ำเสียงของเขาเรียบเฉย แต่คำพูดที่พูดออกมากลับมีความกดดัน ไม่มีใครกล้าจะมองข้าม

หลี่ตงหยางพูดเสียงเข้มว่า "คนผู้นี้ไม่ตาย มันจะไม่เพียงพอที่จะสะท้านโลกฝึกบู๊! ดังนั้นพวกเราจำเป็นต้องทำทุกหนทางโดยยอมเสียสละทุกอย่าง เพื่อเชือดไก่ให้ลิงดูครับ!"

หยางวั่นเหนียนผู้นำตระกูลหยางพูดว่า "เห็นด้วยครับ!"

"เห็นด้วยครับ!"

และยังเป็นพวกหน้าเดิมๆที่เห็นด้วยกับวิธีการของหลี่ตงหยาง

ผู้นำคนนั้นพยักหน้าเล็กน้อย แล้วกวาดมองดูคนที่เหลือ "ใครยังมีความคิดเห็นที่แตกต่างอีกบ้าง?"

ชายชราสวมเสื้อทหารที่นั่งตำแหน่งแรกฝั่งซ้าย สีหน้าจริงจัง น้ำเสียงหนักแน่น ให้ความรู้สึกเด็ดเดี่ยวเด็ดขาด "ท่านครับ ผมมีคำจะพูดครับ!"

พวกหลี่ตงหยาง เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย สายตารวมกันมองไปที่เขา

ผู้นำคนนั้นเองก็มองไปทางชายชราสวมเสื้อทหารเช่นกัน "เชิญพูด!"

ชายชราสวมเสื้อทหารยืดตัวตรง มองหลี่ตงหยางแล้วพูดว่า "เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมเคยได้ยินมาบ้าง เท่าที่ผมรู้มา คือตระกูลว่านหาเรื่องก่อน แล้วเฉินโม่ก็ไปแก้แค้นทีหลัง ถึงแม้ฝีมือจะโหดเหี้ยมไปบ้าง แต่ก็พอยอมรับได้!"

"ผมคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะต้องต่อสู้กัน แล้วเฉินโม่คนนั้นยังมีความเกี่ยวพันกับผู้นำหลี่ด้วย ผู้นำหลี่กำลังคิดจะทำลายญาติพี่น้องหรือครับ?"

ผู้ที่อยู่ในนี้ แม้ตัวจะอยู่ยานจิง แต่เรื่องทุกอย่างที่เกิดในเมืองฮ่านหยางที่แสนไกลนั้น ล้วนรู้ดีทุกอย่าง

รวมทั้งทุกเรื่องที่เกิดในหัวเซี่ย ต่างไม่อาจรอดพ้นสายตาพวกเขาไปได้