แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 678

ตอนแรกฉีหมิงซานยังกลัวหวงไต้ซือเล็กน้อย แต่เมื่อสักครู่เขาชนะหนึ่งเกม เขารู้สึกว่าหวงไต้ซืออาจเป็นนักตุ้มตุ๋นในยุทธภพ และคิดว่าหวางเส้าหยู่เป็นเศรษฐีที่โง่เขลา ถูกคนอื่นหลอกแล้วยังคิดว่าตนเองพบขุมทรัพย์อีก

คราวนี้จะต้องชนะและได้เงินก้อนโตจากเขาให้สาสม!

“คุณอยากเดิมพันเท่าไหร่? ผมก็จะเดิมพันตาม!” ฉีหมิงซานกล่าวด้วยความเย่อหยิ่ง หลังจากนั้นเขาก็หันไปมองมู่หรงยานเอ๋อร์ด้วยความภูมิใจ

“คุณหนูยานเอ๋อร์ คุณหาเงินค่าขนมตามผมดีกว่า?”

มู่หรงยานเอ๋อร์กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะเดิมพัน แต่ฉันจะไม่ตามคุณ เมื่อสักครู่คุณใช้โชคไปหมดแล้ว คราวนี้ฉันจะเดิมพันเอง!”

ฉีหมิงซานหัวเราะและกล่าวว่า “คุณหนูยานเอ๋อร์ คุณคิดผิดแล้ว การชกมวยมันไม่ได้อาศัยโชค มันอาศัยสายตาและสมอง!”

“เดิมพันตามผมเถอะ ผมรับรองว่าคุณชนะอย่างแน่นอน ถ้าคุณแพ้ ผมจะเป็นคนจ่ายเงินเดิมพันให้ทั้งหมด!” ฉีหมิงซานใจกว้างกับสาวสวยเสมอ

ฉีเยว่หยูขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าพี่ชายตนเองลำพองใจมากเกินไปแล้ว

หวางเส้าหยู่ที่อยู่ด้านข้างกล่าวเร่งว่า “คุณชายฉี คุณจะเดิมพันไหม? ถ้าคุณไม่เดิมพันผมก็จะกลับ วันนี้สภาพร่างกายของหวงไต้ซือไม่ค่อยดีและเขาอยากจะพักผ่อน!”

สภาพร่างกายไม่ค่อยดี? ข้ออ้างแย่ ๆ แบบนี้ก็สามารถพูดออกมาได้ ถ้าเขาไม่ใช่นักตุ้มตุ๋นในยุทธภพแล้วจะเป็นอะไรล่ะ!

“เดิมพัน เดิมพันแน่นอน บอกมาสิ คุณต้องการเดิมพันเท่าไหร่?” ฉีหมิงซานรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่จะหลอกฟันเงินของหวางเส้าหยู่

“ผมมีเงินอยู่ห้าล้าน ตัดสินผลชนะด้วยเกมเดียว คุณว่าไง?” หวางเส้าหยู่หยิบการ์ดออกมาแล้วกล่าว

“ห้าล้าน!” ฉีหมิงซานขมวดคิ้วและรู้สึกลังเลเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเขาจะมีเงินห้าล้าน แต่ถ้าเขาเป็นฝ่ายแพ้ มันจะส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมาก แล้วปีนี้เขาจะต้องประหยัดตลอดทั้งปี นอกจากนี้ถ้าพ่อรู้เรื่องนี้จะต้องจัดการเขาอย่างแน่นอน

“ทำไมล่ะ? คุณชายฉีขี้ขลาดตาขาวเหรอ?” หวางเส้าหยู่กล่าวด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

สีหน้าของฉีหมิงซานแดงก่ำ และคำรามว่า “ขี้ขลาดตาขาว? คำนี้ไม่เคยปรากฏอยู่ในพจนานุกรมของผมฉีหมิงซาน!”

“ห้าล้าน ผมเดิมพัน!”