แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 679

“คุณชายหวาง ถึงแม้ว่าคุณอยากจะแพ้ให้กับผม แต่ไม่ต้องแสดงชัดเจนขนาดนี้” ฉีหมิงซานมองนักมวยผอมบางที่หวางเส้าหยู่เลือก หัวเราะเยาะด้วยสีหน้าเหยียดหยาม

“ผมสงสัยว่านักมวยที่คุณเลือก จะสามารถต้านหมัดหนึ่งของเป้าหลงได้หรือเปล่า!” ชายผิวดำที่ฉีหมิงซานเลือกชื่อเป้าหลง

บรรดาคนที่กำลังเฝ้ามองด้วยความสนุกที่อยู่รอบ ๆ เริ่มสนทนากัน พวกเขามองหวางเส้าหยู่ด้วยสายตาสงสัย และไม่มีใครตั้งความหวังกับนักมวยผอมบางคนนี้

ความจริงแล้ว แม้แต่หวางเส้าหยู่เองก็ไม่ได้ตั้งความหวังกับนักมวยที่ชื่อเซี่ยหลางเช่นกัน การที่เขาเลือกเซี่ยหลางเป็นเพราะคำขอของหวงไต้ซือ

สำหรับหวงไต้ซือแล้ว หวางเส้าหยู่ไม่มีข้อสงสัย เพราะเขาไม่ใช่นักตุ้มตุ๋นในยุทธภพ แต่เป็นปรมาจารย์นักบู๊อย่างแท้จริง เป็นหนึ่งในสิบพยัคฆ์ที่มีชื่อเสียงของไห่ตงในช่วงปลายราชวงศ์ชิง และเป็นทายาทสืบทอดของหมัดเก้าพยัคฆ์

หวงไต้ซือเองก็เป็นยอดฝีมือแดนในชั้นสมบูรณ์อีกด้วย

แน่นอนว่าหวางเส้าหยู่ไม่ทราบความแข็งแกร่งเฉพาะของหวงไต้ซือ เพียงแต่พ่อของเขาเคยเห็นหวงไต้ซือต่อสู้กับคนห้าสิบกว่าคนและช่วยเขาออกมา

ในเมื่อหวงไต้ซือบอกว่าเขาทำได้ ถ้าเช่นนั้นเขาจะต้องทำได้อย่างแน่นอน

เมื่อเผชิญกับการเยาะเย้ยและความสงสัยของทุกคน หวางเส้าหยู่ทำได้เพียงแกล้งทำเป็นเย่อหยิ่งและกล่าวเยาะเย้ยว่า “คนเราไม่สามารถมองคนจากรูปลักษณ์ภาพนอกได้ ยอดฝีมือที่แท้จริง ไม่ใช่คนบ้าระห่ำสามารถเทียบได้ แล้วพวกคุณรู้ได้อย่างไรว่าเซี่ยหลางไม่ใช่ยอดฝีมือที่ปิดบังฝีมือของตนเองเอาไว้ล่ะ?”

“ฮ่า ๆ สภาพแบบนั้น ยังมีหน้ามาบอกว่าเป็นยอดฝีมืออีก เกรงว่าไม่เพียงพอให้เป้าหลงชกหนึ่งหมัดเสียด้วยซ้ำ!” ฉีหมิงซานหัวเราะเยาะ แล้วตะโกนใส่ฝูงชนที่เฝ้ามองด้วยความสนุกอยู่ด้านหลังว่า “ทุกคนอย่าพลาดโอกาส มีคนยินดีที่จะเป็นคนโง่ที่ยอมเสียเงินเปล่า ๆ ถ้าไม่หากำไรจากเขา ก็จะผิดต่อโอกาสที่ดีเช่นนี้!”

ผู้ชมต่างตื่นเต้นและวางเดิมพันทีละคน และพวกเขาเกือบทั้งหมดเดิมพันว่าเป้าหลงจะเป็นฝ่ายชนะ