แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 703

ซุนบาเทียนที่อยู่กลางอากาศเบิกตากว้าง และรู้สึกตกใจมาก “นี่มันเป็นพลังอะไรกันแน่? นึกไม่ถึงว่ามันจะสามารถทะลวงพลังปราณป้องกันกายของผมได้โดยตรง!”

“ถึงแม้ว่าผมจะเป็นปรมาจารย์แดนคุ้มกาย แต่ผมก็ใกล้เข้าสู่แดนมองขวัญแล้ว และแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์แดนคุ้มกายทั่วไป เมื่อเทียบกับอาจารย์ที่เข้ามาหัวเซี่ยตอนนั้นแล้ว ผมยังแข็งแกร่งว่าเขาอีกระดับ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาแล้ว ผมไม่สามารถต้านได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว!”

“เจ้าเด็กคนนี้มีความแข็งแกร่งขนาดไหน? หรือว่าเขาฝึกไปจนถึงแดนเทพแล้ว?”

“ไม่ ไม่ว่าพลังบำเพ็ญของเขาจะอยู่ที่แดนไหน เด็กคนนี้ก็ไร้เทียมทานอย่างแน่นอน!”

ขณะนี้ ซุนบาเทียนคิดอยู่คำเดียว หนี!

ทันทีที่เขาเกิดความคิดที่จะหลบหนี ซุนบาเทียนพลิกตัวกลางอากาศทันที อาศัยแรงกระแทกแล้วพุ่งไปที่ประตูทันที

เมื่อทุกคนเห็นเจตนาของซุนบาเทียนแล้ว สีหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“อะไรกันนี่! เขาคิดจะหลบหนี! ซุนบาเทียนที่ยโสโอหัง เขาคิดจะหนีหลังจากต้านพลังหมัดของเฉินไต้ซือไปได้สองหมัด!”

ความเร็วของซุนบาเทียนนั้นเร็วมาก บวกกับความคิดที่จะหลบหนี ทำให้สามารถระเบิดศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด พริบตาเดียวเขาก็มาถึงประตูใหญ่แล้ว

สีหน้าของเฉินโม่ยังคงสงบ และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คิดจะหนีตอนนี้ มันสายเกินไปแล้ว!”

ติง!

เสียงกระบี่ดังขึ้น ดูเหมือนจะดังมาจากใจของทุกคน

กระบี่สับสวรรค์ประกายแสงสีทอง เพียงชั่วพริบตา มันก็ทะลุหน้าอกของซุนบาเทียน

ร่างของซุนบาเทียนหยุดอยู่ที่ประตูใหญ่ของอาคารสีฝ่าย เนื่องจากเขาหันหลังให้ทุกคน ดังนั้นตอนนี้ทุกคนจึงไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของซุนบาเทียนได้

“เป็นไป.......ได้อย่างไร!” ซุนบาเทียนเห็นเลือดไหลออกมาจากหน้าอกของตนเอง ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ