แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 763

เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ เสี่ยวถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงกังวลว่า “ถึงนายจะไปหาเขามันก็ไม่มีประโยชน์หรอก ยิ่งไปกว่านั้น ฉันหมดความสนใจในละครเรื่องนี้แล้ว พวกเรากลับกันเถอะ!”

จี๋ต๋าจิ่วตูรู้สึกว่าเสี่ยวถิงมีความกังวลเล็กน้อย แต่เขาคิดว่าเป็นเพราะเสี่ยวถิงเพิ่งตกรอบ และเกิดจากความไม่สบายใจ

“โอเค พวกเรากลับกันเถอะ!” จี๋ต๋าจิ่วตูพยักหน้าโดยไม่คิดอะไร

ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินจากไป เสียงเยาะเย้ยของผู้หญิงก็ดังขึ้นมา “อุ๊ย ถิงถิง ทำไมพอเห็นหน้าฉันก็จะกลับล่ะ ตั้งใจหลบหน้าเพื่อนนักเรียนเก่าเหรอ?”

เสี่ยวถิงยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่เดิม และรู้ว่าตนเองไม่สามารถหลบเลี่ยงได้แล้ว

เฉินโม่เหลือบมองผู้หญิงคนนั้นแวบหนึ่ง รู้สึกรังเกียจเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้อายุยังไม่มาก แต่เต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัว เมื่อเทียบกับหยางบี้ถิงแล้ว หยางบี้ถิงเป็นเหมือนน้ำใส ส่วนเธอเป็นเหมือนน้ำโคลน

จี๋ต๋าจิ่วตูหันกลับมา แล้วมองผู้หญิงแต่งหน้าจัดที่เดินมาถึงข้างกายแล้ว เขารู้สึกได้ว่าเธอมีเจตนาร้าย จี๋ต๋าจิ่วตูขมวดคิ้วและถามว่า “คุณเป็นใคร?”

ผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบ แต่มองดูจี๋ต๋าจิ่วตูด้วยความเหยียดหยาม จากนั้นก็หันไปมองหยางบี้ถิงที่สีหน้าเย็นชา ความเยาะเย้ยที่อยู่บนใบหน้ายิ่งหนาแน่นขึ้น

“เสี่ยวถิง สายตาของเธอแย่มาก ที่มีแฟนหน้าตาแบบนี้! แต่เขาก็เหมาะกับเธอมาก! ฮ่า ๆ ๆ.....” หลังจากผู้หญิงคนนั้นกล่าวจบ เธอปิดปากแล้วหัวเราะเสียงดัง

หยางบี้ถิงกล่าวด้วยความโกรธว่า “หลิ่วอี้เฟย อย่ามากเกินไป!”

สีหน้าของจี๋ต๋าจิ่วตูเคร่งขรึมทันที ดูหมิ่นเขาไม่เป็นไร แต่เขาไม่ยอมให้พูดโจมตีเสี่ยวถิง

“ผมกับเสี่ยวถิงเป็นมิตรภาพที่บริสุทธิ์ ดูจากความคิดของคุณแล้ว ก็สามารถรู้ว่าคุณเป็นคนที่มีความคิดสกปรกมากแค่ไหน!” จี๋ต๋าจิ่วตูมองหลิ่วอี้เฟยด้วยสีหน้ารังเกียจ