แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 764

“จิ่วตู นายจะทำอะไร?” หยางบี้ถิงมองจี๋ต๋าจิ่วตูด้วยความตกใจ

จี๋ต๋าจิ่วตูยิ้มด้วยความอ่อนโยนและกล่าวว่า “เสี่ยวถิง คุณอย่าโกหกผมอีกเลย ตอนเด็กคุณเคยบอกผมว่าความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณคือการเป็นดารา เพื่ออาศัยความเป็นดารามาพัฒนาบ้านเกิดของพวกเรา เพื่อให้เด็กมากมายสามารถเดินออกมาจากภูเขาได้”

“เพื่อความฝันนี้แล้ว คุณพยายามเป็นเวลากว่าสิบปี คุณกำลังเข้าใกล้ความฝันมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ตอนนี้คุณกลับบอกผมว่าคุณยอมแพ้แล้ว คุณคิดว่าผมจะเชื่อเหรอ?”

เฉินโม่มองหยางบี้ถิงที่แอบเช็ดน้ำตา และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชมผู้หญิงที่ออกมาจากภูเขาคนนี้

ตอนแรกที่ได้ยินว่าเธออยากเป็นดารา เฉินโม่และคนอื่น ๆ รู้สึกเหยียดหยามเธอเล็กน้อย เพราะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงฟุ้งเฟ้อ

เมื่อรู้ว่าความจริงแล้วการที่เสี่ยวถิงอยากเป็นดารา เพราะเธอต้องการพัฒนาบ้านเกิด เพื่อให้เด็กมากมายสามารถหลุดพ้นจากความยากจน ทำให้พวกเขารู้สึกละอายใจ พวกเขาถึงรู้ว่าตนเองเข้าใจเสี่ยวถิงผิด

“ฉันก็ว่าแล้ว ผู้หญิงที่มีเอกลักษณ์พิเศษแบบนี้ จะเป็นคนฟุ้งเฟ้อได้อย่างไร? ในที่สุดฉันก็รู้แล้วว่าทำไมแม้แต่คนหน้าเนื้อใจเสืออย่างไอ้อ้วน ยังชื่นชมเธอขนาดนี้!” ห่าวเจี้ยนกล่าวด้วยความตื่นเต้น

จี๋ต๋าจิ่วตูมองหลิ่วอี้เฟยด้วยสีหน้ามุ่งมั่น “ขอเพียงแค่ผมขอร้องคุณ คุณก็จะช่วยเสี่ยวถิงกลับขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง?”

“ถูกต้อง!” หลิ่วอี้เฟยเอามือกอดอก มองภาพนี้ด้วยสีหน้าเยาะเย้ยและรู้สึกลำพองใจ

“หยางบี้ถิง ถึงแม้ว่าผลการเรียนของเธอจะดีกว่าฉัน แต่แล้วไงล่ะ? ถึงแม้ว่าเธอจะโดดเด่นกว่าฉัน แต่แล้วไงล่ะ? ตอนนี้แฟนหนุ่มของเธอยังต้องก้มหัวให้ฉันด้วยความเชื่อฟัง? ฉันถึงจะเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย!”

หลิ่วอี้เฟยและหยางบี้ถิงเรียนอยู่ห้องเดียวกัน พวกเธอสองคนต่างก็เป็นคนสำคัญในห้องเรียน แต่ไม่ว่าหลิ่วอี้เฟยจะพยายามแค่ไหน เธอก็สู้หยางบี้ถิงไม่ได้ เมื่อยืนอยู่ข้างหยางบี้ถิงแล้ว เธอเป็นได้เพียงแค่ตัวเสริมที่ทำให้หยางบี้ถิงโดดเด่นขึ้นเท่านั้น

ดังนั้นหลิ่วอี้เฟยจึงรู้สึกไม่พอใจ ไม่ว่ายังไงเธอต้องเหนือกว่าหยางบี้ถิงให้ได้ เพราะเธอไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ในเงามืดของหยางบี้ถิงตลอดไป

จึงทำให้เธอไม่ลังเลที่จะใช้ร่างของตนเอง เข้าหาประธานหลี่ที่เป็นผู้บริหารของบริษัทเจิ้นซิงมีเดียจนประสบความสำเร็จ แล้วทำให้หยางบี้ถิงไม่ผ่านการคัดเลือก

คราวนี้ที่หยางบี้ถิงไม่ผ่านการคัดเลือก ความจริงแล้วมันเป็นฝีมือของหลิ่วอี้เฟยเอง

สีหน้าของจี๋ต๋าจิ่วตูเต็มไปด้วยความอัปยศอดสู และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ตกลง ผมขอร้องคุณได้โปรดให้เสี่ยวถิงกลับขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง!”

หยางบี้ถิงรีบกล่าวว่า “จิ่วตู นายอย่าโง่เลย เธอไม่มีจิตใจเมตตาขนาดนั้นหรอก เธอตั้งใจจะทำให้นายอับอายขายหน้า!”