แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 768

“ยืนเซ่ออยู่ทำไม รีบตามพวกเขาไป!” หลิ่วอี้เฟยดุบอดี้การ์ด แล้วเดินเข้าไปหลังเวทีอย่างรวดเร็ว

หยางบี้ถิงพาเฉินโม่และคนอื่น ๆ เดินไปที่สำนักงานของประธานหลี่โดยตรง

“ที่นี่แหละ!” หยางบี้ถิงกล่าว

จี๋ต๋าจิ่วตูมองหยางบี้ถิง และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เสี่ยวถิง เคาะประตู!”

หยางบี้ถิงรู้สึกลังเลเล็กน้อย

จี๋ต๋าจิ่วตูกล่าวว่า “ไม่ต้องกลัว พวกเราจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ เคาะประตูเถอะ!”

หยางบี้ถิงพยักหน้าแล้วเคาะประตูสำนักงานเบา ๆ

“เข้ามา!” น้ำเสียงผู้ชายที่เล็กแหลมดังขึ้น เสียงแปลก ๆ เหมือนเสียงของขันทีในวังสมัยโบราณ

หยางบี้ถิงยื่นมือไปผลักประตูห้องทำงานของประธานหลี่ ภายใต้สายตาที่ให้กำลังใจของจี๋ต๋าจิ่วตู

“โอ้ เสี่ยวถิง! เกิดอะไรขึ้น คิดได้แล้วใช่ไหม? ต้องแบบนี้สิ เป็นผู้หญิงก็ควรใช้จุดแข็งของตนเองให้เป็นประโยชน์ เพราะการทำเช่นนั้น มันจะสามารถทำให้คุณเดินอ้อมน้อยลง?”

น้ำเสียงนั้นมีความลำพองใจเล็กน้อย และเจตนาลากยาว ทำให้คนฟังรู้สึกขนลุกทันที

สีหน้าของหยางบี้ถิงแดงระเรื่อด้วยความอาย มองชายหัวล้านอายุประมาณสี่สิบปี ที่นั่งอยู่หลังโต๊ะสีแดงสด เธอกล่าวด้วยความโกรธว่า “ประธานหลี่ คนที่ต้องการพบคุณไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเพื่อนของฉัน”

หยางบี้ถิงหลีกทาง จี๋ต๋าจิ่วตู เฉินโม่และคนอื่น ๆ เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว แล้วยืนอยู่หน้าประธานหลี่

สีหน้าของประธานหลี่เปลี่ยนไปทันที