แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 782

เอี๋ยนจั่วพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา “ผมใช้พลังทั้งหมดแล้ว นายคิดว่าผมจะเป็นเหมือนนายเหรอ? จนถึงขนาดนี้แล้วยังออมพลังไว้อีก!”

โมอาดหัวเราะและกล่าวว่า “งั้นก็ดี พวกเราโจมตีอีกครั้ง!”

“นายเป็นผู้นำ!” เอี๋ยนจั่วกล่าว

“โอเค!” โมอาดสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ร่างกายของเขาพองตัวเหมือนลูกบอลอีกครั้ง แล้วพุ่งเข้าไปหาเฉินโม่

เอี๋ยนจั่วถือโอกาสโจมตีตามเช่นกัน

“พวกเขาโจมตีอีกแล้ว!” มู่หรงยานเอ๋อร์เตือนเบา ๆ

เฉินโม่กล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ “วางใจเถอะ คราวนี้พวกเขาต้องตายแน่นอน!”

มือข้างหนึ่งของเฉินโม่หมุนอยู่ตรงหน้าอก และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ท่าที่สามของหมัดเทพเทียนเสวียน ปราบฟ้าดิน!”

เขาปล่อยพลังฝ่ามือขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนไปทั่ว

ร่างของเอี๋ยนจั่วและโมอาดที่กำลังพุ่งเข้ามา ถูกพลังที่ตกลงมาจากท้องฟ้าโจมตีจนกระเด็นกลับหัวออกไปตกอยู่บนพื้น และพ่นเลือดออกมาเต็มปาก

โมอาดมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ และด่าด้วยความดุดันว่า “ไอ้เงาบัดซบ นายจะรอให้พวกเราตายกันหมด แล้วค่อยลงมือเคลื่อนไหวเหรอ?”

เฉินโม่ที่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ตอนนี้สีหน้าของเขาเปลี่ยนทันที และหันกลับมา

ปัง!

ยันต์หยกป้องกันตัวของมู่หรงยานเอ๋อร์แตกละเอียดทันที แล้วร่างที่สวมชุดรัดรูปสีดำก็กระเด็นขึ้นไปกลางอากาศจากแรงต้านที่ทรงพลัง

เพียงแต่แค่พริบตาเดียว ร่างนั้นก็หายไปอย่างน่าอัศจรรย์ ดูเหมือนจะระเหยไปกับอากาศ

มู่หรงยานเอ๋อร์ได้รับผลกระทบจากแรงระเบิดเช่นกัน ทำให้เธอกระเด็นกลับหัวออกไป แต่ถูกเฉินโม่รับไว้ในอ้อมแขน

“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?” สีหน้าของเฉินโม่เย็นชา มองมู่หรงยานเอ๋อร์และถามด้วยความเป็นห่วง

มู่หรงยานเอ๋อร์ส่ายศีรษะและกล่าวด้วยความตกใจ “ฉันไม่เป็นไร แต่ยันต์หยกหายไปแล้ว!”

“เธอไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ยันต์หยกหายก็สามารถทำชิ้นใหม่ได้!” เฉินโม่พยุงมู่หรงยานเอ๋อร์ขึ้นยืน แล้วมองโมอาดและคนอื่น ๆ ด้วยความเย็นชา

“พวกแกสมควรตายจริง ๆ!” เจตนาฆ่าที่ทรงพลังปะทุออกมาจากร่างของเฉินโม่

ความจริงแล้ว เขารู้นานแล้วว่ายังมีนักฆ่าซ่อนตัวอยู่ในความมืด และเหตุผลที่เขาไม่ฆ่าพวกเขาสามคนทันที ก็เพื่อดึงดูดนักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดให้ปรากฏตัวออกมา

นึกไม่ถึงว่านักฆ่าคนนี้จะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ ความสามารถในการหลบซ่อนก็เยี่ยมมากเช่นกัน เมื่อสักครู่เขาถือโอกาสตอนที่เฉินโม่ต่อสู้กับโมอาด และตอนที่พลังทิพย์ที่อยู่ระหว่างสวรรค์และโลกกำลังผันผวน แอบลอบโจมตีมู่หรงยานเอ๋อร์ เพื่อรบกวนสมาธิของเขา

ถ้าไม่ใช่เพราะมู่หรงยานเอ๋อร์สวมยันต์หยกป้องกันตัวที่เฉินโม่มอบให้ เกรงว่าเธอคงจะตายไปแล้ว และมันจะทำให้เฉินโม่เสียใจไปตลอดชีวิต!

“ไม่ควรดูหมิ่น นักฆ่าระดับปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญในการล่องหน” ความประมาทเมื่อสักครู่ ทำให้ร่างกายของเฉินโม่เต็มไปด้วยเหงื่อ

“ปรากฏตัวออกมาเถอะ!” เฉินโม่ตะโกนด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เฉินโม่กระทืบเท้าบนพื้นดิน แล้วปล่อยพลังออกไปทั้งหมด จากนั้นพลังทิพย์ที่ทรงพลังก็ปะทุออกมาจากทุกรูขุมขนในร่างกาย เชื่อมโยงระหว่างสวรรค์และโลกภายในรัศมีหนึ่งร้อยเมตร

ทำให้คนชุดดำไม่มีที่หลบซ่อนอีกต่อไป ปรากฏตัวอยู่ด้านหลังเฉินโม่ และกำลังจะลอบโจมตีอีกครั้ง

“ตายเสียเถอะ!”

เฉินโม่ขยับร่างกายอย่างรวดเร็ว แล้วปล่อยพลังหมัดกระแทกไปที่คนสวมชุดดำทันที

พรึบ!

คนชุดดำหายไปกลางอากาศอีกครั้ง

“วิชาล่องหนของเงาน่าทึ่งมาก สมแล้วที่เขาเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในองค์กร!” โมอาดกล่าวด้วยสีหน้าชื่นชม

เอี๋ยนจั่วพยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน “ปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญในการล่องหน พลังการต่อสู้ของเขานั้นอยู่เหนือจินตนาการของทุกคน!”

สีหน้าของหน่วยมังกรสามคนที่อยู่ในป่าเคร่งขรึมเล็กน้อย

มังกรสิบแปดกล่าวว่า “เขาคือเงามืดซึ่งเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งขององค์กรล่าชีวิต เขามาตามที่คาดการณ์ไว้จริง ๆ ด้วย!”

“เงามืดเป็นคนที่รับมือยากที่สุด มีรางวัลนำจับให้ทั่วโลก แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครสามารถหาเขาพบได้!” มังกรสิบหกกล่าว

“พวกเราจะลงมือไหม? ผมคิดว่าเฉินไต้ซือคงจะลำบากแล้ว!”

มังกรสิบเอ็ดจ้องไปที่สนามรบและกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ไม่ต้องสนใจเฉินไต้ซือ คอยจับตาคนที่เหลือพวกนั้น อย่าปล่อยให้พวกเขาทำร้ายผู้หญิงคนนั้น!”