แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 80

เฉินโม่พยักหน้าตอบแล้วถามหาทันที: "ส่วนผสมยาเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม?"

"วางไว้ที่ห้องนั่งเล่นแล้ว!"จินเพ่ยอวิ๋นพูด

"ไหนฉันดูสิ!"พูดไป เฉินโม่ก็เดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่น

บนโต๊ะห้องนั่งเล่น มียาที่แปลกประหลาดมากมายวางกองอยู่ เฉินโม่เดินไป ตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที

"ต้นโสมแก่ที่มีอายุถึงหนึ่งร้อยห้าสิบปี ห่อสิ่วโอวมีอายุหนึ่งร้อยเจ็ดสิบปี บัวหิมะที่มีอายุสองร้อยปี......"

บนหน้าของเฉินโม่ก็มีรอยยิ้มที่อ่อนโยนหนึ่งแสดงออกมา ส่วนผสมยาที่คนตระกูลจินหามาได้ ดีกว่าที่เขาคิดไว้ เห็นทีอนาคตเขาจะต้องก่อตั้งกองกำลังสักหน่อยแล้ว แบบนั้นการหาส่วนผสมยาก็จะง่ายมากขึ้นด้วย เพราะยังไงเรื่องการหาส่วนผสมยา ถึงเขาคนเดียวจะเก่งแค่ไหน ก็ยุ่งมากเกินไป

จินเพ่ยอวิ๋นยืนอยู่ข้างหลังอย่างสุภาพ มองไปที่เฉินโม่แล้วถามว่า: "เฉินไต้ซือ การกลั่นยาเสริมจิตยังต้องการเครื่องมืออะไรไหม? อย่างเช่นเตากลั่นยา?"

เฉินโม่งงไปหนึ่งที หันหัวกลับมาแล้วมองไปที่จินเพ่ยอวิ๋น ทำหน้าแปลกประหลาด: "เธอไปได้ยินจากใครมาว่ากลั่นยาต้องใช้เตากลั่นยา?"

จินเพ่ยอวิ๋นก็งง พูดด้วยความลุกลนว่า: "ในพวกนิยายก็เขียนกันแบบนั้นไม่ใช่เหรอ? ยิ่งเตากลั่นยาดีเท่าไหร่ก็จะสามารถกลั่นยาที่สรรพคุณดีเท่านั้น"

เฉินโม่หัวเราะออกมา ส่ายหัว สะบัดแขน หยิบส่วนผสมยาที่อยู่บนโต๊ะ เดินเข้าไปในห้องเล็กๆด้านข้าง ทิ้งคำที่ดุดันหนักแน่นเหลือเกินไว้ว่า: "ฉันกลั่นยา ต้องการแค่มือคู่หนึ่งเท่านั้น"

เฉินโม่ไม่ได้ใช้มือ แต่ประตูห้องกลับปิดเองหลังจากที่เขาเดินเข้าไป และยังล็อคกลอนด้วย

เฉินโม่สะบัดมือ พลังทิพย์หนึ่งก็แพร่ออกไป แบ่งแยกส่วนผสมยาพวกนั้นออกเป็นสองส่วน

"ผู้บำเพ็ญที่แท้จริงกลั่นยา ไม่ต้องใช้พวกไฟหรือเตากลั่นยาหรอก พวกไฟและเตากลั่นยาพวกนั้น ในตาของผู้บำเพ็ญ ล้วนเป็นรูปธรรมของชี่ฟ้าดินทั้งนั้น ขอแค่มีพลังทิพย์ที่มากพอ ฉันสามารถกลั่นโลกนี้ได้! "

เฉินโม่สองมือร่ายวิชาที่ซับซ้อน ค่ายกลรวมพลังทิพย์ขนาดเล็กปรากฏอยู่ท่ามกลางอากาศ เฉินโม่สะบัดมือ ยาทั้งสองส่วนถูกโยนเข้าไปในค่ายกลรวมพลังทิพย์

พลังทิพย์ที่แข็งแกร่งนำพาชี่ฟ้าดิน เริ่มกลั่นส่วนผสมยาพวกนั้น แม้ว่าไม่มีไฟที่กำลังลุกไหม้อยู่ แต่อากาศที่อยู่ตรงหน้าเฉินโม่กลับปรากฏรอยขดโค้งขึ้นมา นั้นก็เป็นเพราะพลังทิพย์ได้เปลี่ยนไปเป็นความร้อนและกำลังแผดเผาอากาศนั้นเอง