แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 833

“ทุกคนปรบมือเพื่อเป็นประจักษ์พยานให้กับเจ้าบ่าวด้วย!”

เสียงปรบมือดังมาจากด้านล่าง เห็นได้ชัดว่าไม่เต็มใจอย่างยิ่ง

พิธียังคงอ่านสาบานด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยสุข “คุณเล่หรูหั่ว เมื่อคุณกุมมือเขาแล้ว ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ไม่ว่าจะยากจนหรือร่ำรวย สุขภาพแข็งแรงหรือเจ็บป่วย คุณจะซื่อสัตย์ต่อเขา สนับสนุนเขา ช่วยเหลือเขา ปลอบโยนเขา อยู่กับเขาตลอดไป คุณเต็มใจไหม?”

เล่หรูหั่วไม่ได้พูดอะไร มองหยุนเทียนหลิงด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นเย็นชาจนทำให้คนรู้สึกสั่นสะท้าน

ทุกคนกลั้นหายใจ มองเล่หรูหั่วและรอคำตอบต่อไปของเธอ

“ฉันเต็มใจ!” เล่หรูหั่วกล่าวสามคำนี้ออกมาอย่างสงบ ด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกแม้แต่น้อย ราวกับเป็นเครื่องจักร พูดด้วยประโยคที่คนอื่นกำหนดไว้

“ผมไม่ยอม!”

ขณะที่พิธีกรกำลังจะพูดลำดับต่อไป เสียงดังมาจากนอกประตู

เฉินซงจื่อสวมชุดลัทธิเต๋าสีเขียว เดินอยู่กลางอากาศ และค่อย ๆ ร่อนลงบนพรมแดงที่อยู่กลางห้องโถง ราวกับเซียนที่ลงมาจากสวรรค์

หยุนซานผู้นำตระกูลหยุน และหยุนหยานพวกเขาสองคนเคยประมือกับเฉินซงจื่อแล้ว สีหน้าของพวกเขาสองคนเปลี่ยนเป็นจริงจังทันที และมองเฉินซงจื่อด้วยความสงสัย ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่

เล่ชิงชางมองเขาด้วยความสงสัย การที่ตระกูลเล่มาถึงจุดนี้ ความจริงแล้วเป็นเพราะเฉินซงจื่อ แล้วทำไมเฉินซงจื่อถึงมาปรากฏตัวที่นี่ และยังยั้งการแต่งงานของพวกเขาสองตระกูล?

หรือว่าเขาคิดจะทำลายการแต่งงานของสองตระกูล? เพื่อทำให้ตระกูลหยุนไม่มีเหตุผลที่จะเข้ามาแทรกแซงเรื่องระหว่างพวกเขา

“ยุติการแต่งงานทันที!” เฉินซงจื่อมองหยุนซาน และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ขณะเดียวกันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดเขาก็มาทันเวลา

ในห้องโถง คนส่วนใหญ่ไม่รู้จักสถานะตัวตนของเฉินซงจื่อ มีเพียงเหล่ายักษ์ใหญ่ของเมืองจงไห่เท่านั้นที่รู้จักเขา และตอนนี้เฉินซงจื่อกลายเป็นผู้ควบคุมที่อยู่เบื้องหลังหอการค้าโม่เจียอย่างแท้จริงแล้ว และกลายเป็นคนใหญ่คนโตอันดับหนึ่งในเมืองจงไห่